Η κόρη του λοχαγού – Κριτική θεάτρου
Η Κόρη του Λοχαγού βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Πούσκιν, ένα από τα σημαντικότερα έργα της ρωσικής λογοτεχνίας. Η ιστορία διαδραματίζεται στη Ρωσία του 18ου αιώνα, την περίοδο της εξέγερσης του Πουγκατσόφ, και ακολουθεί τον νεαρό ευγενή Πιοτρ Αντρέιτς Γκρινιόφ. Ο Πιοτρ, γιος ενός αξιωματικού, στέλνεται σε ένα απομακρυσμένο φρούριο για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Εκεί γνωρίζει και ερωτεύεται τη Μαρία Ιβάνοβνα, την κόρη του λοχαγού.
Καθώς η Ρωσία είναι αντιμέτωπη με πολιτικές αναταραχές, ο Πιοτρ βρίσκεται μπλεγμένος σε μια ιστορία γεμάτη προδοσίες, ηθικά διλήμματα και δοκιμασίες που θα καθορίσουν τη ζωή του. Η φιλία, η οικογένεια, η πίστη και η αγάπη δοκιμάζονται σε έναν κόσμο που αλλάζει βίαια, και το ερώτημα που τίθεται είναι: μπορεί η αγάπη να νικήσει και να παραμείνει ζωντανή ακόμα και όταν οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές;
Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΤΙΑ
Μια εξαιρετική θεατρική μεταφορά του μυθιστορήματος του Πούσκιν, που με καθήλωσε από την αρχή ως το τέλος. Με σύγχρονη σκηνοθετική ματιά, υψηλού επιπέδου ερμηνείες και προσεγμένη αισθητική, η παράσταση αποτελεί μία από τις καλύτερες που έχω δει το τελευταίο διάστημα.
Αυτό που την κάνει ξεχωριστή είναι ότι οι ηθοποιοί δεν περιορίζονται μόνο στην ερμηνεία των ρόλων τους αλλά γίνονται και αφηγητές, βάζοντάς μας μέσα στην ιστορία με έναν άμεσο και ζωντανό τρόπο.
Επίσης οι ηθοποιοί ερμηνεύουν πολλαπλούς ρόλους γεγονός που όχι μόνο αναδεικνύει το ταλέντο τους αλλά και ενισχύει το ρυθμό της παράστασης. Δεν υπάρχει στιγμή που η δράση να “πέφτει” ή να κουράζει, καθώς όλα ρέουν αβίαστα.
Η σκηνοθετική προσέγγιση είναι άκρως ευρηματική και λειτουργεί άψογα κατά τη μεταφορά του μυθιστορήματος στη σκηνή.
Παρόλο που το έργο περιλαμβάνει πληθώρα γεγονότων, αλλαγές χώρων και εναλλαγές στη δράση, όλα αυτά χωρούν εντυπωσιακά μέσα στις δύο ώρες της παράστασης. Η αίσθηση που δημιουργείται είναι ότι παρακολουθούμε ένα ολοκληρωμένο, σφιχτοδεμένο θέαμα χωρίς περιττές σκηνές ή πλατειασμούς.
Από τα πιο δυνατά σημεία της παράστασης είναι οι χαρακτήρες των πρωταγωνιστών. Δεν έχουμε να κάνουμε με ήρωες εξιδανικευμένους ή μονοδιάστατους. Αντίθετα, πρόκειται για απλούς, καθημερινούς ανθρώπους με προτερήματα και ελαττώματα, που αγωνίζονται, κάνουν λάθη, αγαπούν, προδίδουν, συγχωρούν.
Ένα αντιπολεμικό έργο που θίγει πανανθρώπινα θέματα όπως η φιλία, η οικογένεια, η προδοσία, η ηθική, η συγχώρεση, ο έρωτας. Οι πρωταγωνιστές βρίσκονται συνεχώς μπροστά σε ηθικά διλήμματα και καλούνται να πάρουν δύσκολες αποφάσεις. Και στο κέντρο όλων αυτών, προβάλλεται ένα διαχρονικό ερώτημα: μπορεί η αγάπη να επιβιώσει ακόμα και όταν οι εξωτερικές συνθήκες είναι αντίξοες;
Ένα επιπλέον στοιχείο που συμβάλλει καταλυτικά στη δημιουργία της ατμόσφαιρας είναι τα κοστούμια. Με ιδιαίτερη προσοχή στη λεπτομέρεια, μας μεταφέρουν στη Ρωσία του 18ου αιώνα αντανακλώντας τις κοινωνικές και ιστορικές συνθήκες της εποχής.
Εξίσου σημαντική είναι η μουσική του Γιώργου Χριστιανάκη, η οποία λειτουργεί σαν ένας επιπλέον «αφηγητής».
Επίσης, οι φωτισμοί παίζουν καθοριστικό ρόλο, αναδεικνύοντας τις διαφορετικές σκηνές και ενισχύοντας την ατμόσφαιρα.
Η παράσταση είναι μία από τις καλύτερες που είδα μέχρι τώρα σε αυτή τη θεατρική σεζόν. Ο τρόπος που η ιστορία ζωντανεύει στη σκηνή, η δυναμική των ηθοποιών και η προσεγμένη σκηνοθεσία συνθέτουν ένα αποτέλεσμα που με εντυπωσίασε.
Συνδυάζει την ατμόσφαιρα της Ρωσίας του 18ου αιώνα, αφηγηματική πρωτοτυπία και υψηλού επιπέδου ερμηνείες, ενώ μου δημιούργησε μια αίσθηση αισιοδοξίας το τέλος του έργου. Ακόμα και όταν γύρω μας επικρατούν δύσκολες και βίαιες συνθήκες μπορούμε με τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα γεγονότα να αλλάξουμε προς το καλύτερο τη ζωή μας αλλά και να επηρεάσουμε θετικά την κοινωνία.
Πληροφορίες παράστασης
Θεατρική διασκευή – Απόδοση – Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ασπιώτης
Πρωτότυπη μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης
Σκηνικά: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη
Κοστούμια: Διδώ Γκόγκου
Κινησιολογία: Σεσίλ Μικρούτσικου
Σχεδιασμός Φωτισμών: Τάσος Παλαιορούτας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νατάσα Πετροπούλου
Φωτογραφίες / Trailer: Χρήστος Συμεωνίδης
Γραφιστική επιμέλεια: Δημήτρης Γκέλμπουρας @forbidden.designs
Social media: Loox media
Εκτέλεση Παραγωγής: Μαργαρίτα Κυριάκου
Διεύθυνση & Οργάνωση παραγωγής: Αναστασία Γεωργοπούλου – Μαρία Αναματερού
Συμπαραγωγή των εταιρειών: Σκαφίδας – Δωροπούλου Ε.Ε. {Γ.Ι.Δ.Σ} – Νέο Σύγχρονο Θέατρο ΑΜΚΕ
ΠΑΙΖΟΥΝ: Παντελής Δεντάκης, Μιχάλης Οικονόμου, Μαριάμ Ρουχάτζε, Σταύρος Σβήγκος, Θάλεια Σταματέλου
