Οι νέες θεατρικές παραστάσεις από 6-12/3/2025
Είκοσι τρεις νέες παραστάσεις κάνουν πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα.
Αναφορά στον Γκρέκο
Η «Αναφορά στον Γκρέκο», είναι το τελευταίο έργο τού μεγάλου Έλληνα συγγραφέα. Ένα είδος πνευματικής αυτοβιογραφίας ή, όπως τη χαρακτηρίζει ο ίδιος ο Καζαντζάκης, μια «αναφορά» με τη στρατιωτική έννοια του όρου, σχετικά με τους στόχους του και τις προσπάθειές του. Ξεκινά από τα παιδικά του χρόνια και σταματά στην ημέρα της «κρητικής ματιάς» και στη σύλληψη της Οδύσσειας. Δεν αφηγείται το σύνολο της ζωής του, αλλά παρουσιάζει τους σταθμούς της πνευματικής του πορείας, χωρίς να ακολουθεί την αυστηρή χρονολογική σειρά της πραγματικής του βιογραφίας.
Η αφηγήτρια ταινιών
Χιλή… Δεκαετία του ’60… Σε μια πόλη ορυχείων, όπου οι περισσότεροι κάτοικοι δεν έχουν χρήματα ούτε για να αγοράσουν εισιτήριο για το σινεμά, η «αφηγήτρια» προσφέρει μια φυγή στο όνειρο, τη στιγμή που η χώρα μεταμορφώνεται ριζικά και για πάντα.
Big boys
A power game on the edge of absurdity.
This two-character comedy delves into the absurd and often dark dynamic between a self-satisfied, grandiose, and amoral boss and his insecure, ethical, yet deeply unhappy assistant. Set within the confines of a single office, the play becomes a battleground where power, ambition, and morality collide in a high-stakes game of manipulation and survival.
Βραδιάζει… Μια ροκ σταρ εξομολογείται
Η Patti Seagull, Βρετανίδα ροκ σταρ, που κουβαλά όλη τη μυθολογία των sixties, και του τρίπτυχου «sex ‘n’ drugs ‘n’ rock and roll», συναντά έναν δημοσιογράφο στο διαμέρισμα της στη Νέα Υόρκη. Συνεχώς προτάσσει τις άμυνες της μπροστά σε επώδυνες μνήμες που περιλαμβάνουν την ναρκοεξάρτηση, την εκμετάλλευση από τη μουσική βιομηχανία, την προδοσία από φίλους και εραστές, το μοναδικό πλάσμα που έφερε στον κόσμο, αλλά και την ανεξάντλητη δημιουργία, την ακριβή αισθητική και, τελικά, τη νίκη της ζωής επί του θανάτου. Καθώς η ώρα περνά και βραδιάζει, σαν να διεξάγεται μία ψυχαναλυτική συνεδρία και όχι συνέντευξη, η σχέση συνεντευξιαστή και συνεντευξιαζόμενης ακροβατεί σ’ ένα τεντωμένο σχοινί έτοιμο να κοπεί ανά πάσα στιγμή…
Γιαγιά, όλα μια μέρα θα πεθάνουν
Η γιαγιά έχει άνοια. Η οικογένεια προσπαθεί να βοηθήσει. Κάνει ό,τι μπορεί. Όλοι και όλες προσπαθούν να της θυμίσουν κάτι απ’ τα «παλιά», να ταρακουνήσουν τη μνήμη της, να την κρατήσουν ζωντανή μέσα απ’ το παρελθόν.
Ενώ η οικογένεια προσπαθεί να ερεθίσει τη μνήμη της γιαγιάς, αποκαλύπτεται πως το παρελθόν έχει πια πεθάνει, τίποτα απ’ τον κόσμο της γιαγιάς δεν υπάρχει πια.
Μήπως το τέλος του κόσμου επαναλαμβάνεται συνεχώς και εμείς δεν είμαστε ποτέ εκεί για να το δούμε;
Η γραμμή σκιάς
Παρά την πρόσφατη απόφασή του να σταματήσει την σταδιοδρομία του, ένας νεαρός υποπλοίαρχος δέχεται την ευκαιρία να αναλάβει ένα τελευταίο ταξίδι: να επιστρέψει ένα γέρικο πλοίο στην «πατρίδα του», περνώντας μέσα από τις θάλασσες της ανατολής με ένα ξένο πλήρωμα υπό τις διαταγές του και με μια κατάρα να τους συνοδεύει. Παρ’ όλα τα δυσοίωνα σημάδια το ταξίδι ξεκινά, μέχρι που, λίγες μέρες μετά, ο καπετάνιος και το άρρωστο πλήρωμά του μένουν καθηλωμένοι, λόγω άπνοιας, στην μέση του ωκεανού.
Δικαίωμα στη λήθη
Σε ένα ιδιόμορφο πλατό τηλεοπτικής εκπομπής δύο γυναίκες που έχουν βιώσει την ψυχική ασθένεια στο οικογενειακό τους περιβάλλον, καλούνται να μιλήσουν για την εμπειρία τους. Σκοπός της εκπομπής είναι η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης μέσα από πραγματικές εμπειρίες ανθρώπων. Με οδηγό το χιούμορ, την συγκίνηση, την ένταση, οι χαρακτήρες αποκαλύπτονται και οι μάσκες της καθημερινότητας μπαίνουν στην άκρη. Πόσο εύκολο είναι να μιλήσουμε με ειλικρίνεια; Τι συμβιβασμούς κάνουμε για την κοινωνική αποδοχή; Πόσο ντρεπόμαστε, άραγε; Η ροή της εκπομπής διακόπτεται από μαρτυρίες ασθενών, φροντιστών, εργαζομένων ψυχικής υγείας, από την Ελλάδα του 1924 μέχρι και σήμερα. Κλεφτές ματιές σε μια διαφορετική πραγματικότητα. *Το έργο είναι εμπνευσμένο από πραγματικές μαρτυρίες
Η ευτυχία μου
Ένας ηθοποιός διανύει μια πορεία γεμάτη κακοτοπιές και ανατροπές, από τις χρυσές εποχές του ελληνικού κινηματογράφου έως τα 80’s με τη «βασίλισσα» βιντεοκασέτα και το σήμερα. Με σύμμαχο τον ψυχολόγο του, ο ηθοποιός περνάει μια ζωή που ακροβατεί ανάμεσα στο ψέμα και στην αλήθεια, ανάμεσα στην καλοσύνη και στην αχαριστία, ανάμεσα στην τύχη και στην ατυχία, μέχρι που βρίσκει την πραγματική φιλία στα 50 του χρόνια – ή μήπως την πραγματική ευτυχία;
Ένα ταξίδι στη λάμψη της σκηνής και στην πραγματικότητα των παρασκηνίων που αποτίει φόρο τιμής στις περασμένες δεκαετίες του ελληνικού θεάματος, προσφέροντας παράλληλα ένα φρέσκο, επίκαιρο σχόλιο για τη σημερινή εποχή.
Ζευγαρώματα
Ο Νικολάι Γκόγκολ (1809-1852) καταφέρνει από τα πρώτα του έργα που παρουσιάζονται στη Ρωσία, πολύ εύστοχα να στήσει έναν πελώριο παραμορφωτικό καθρέφτη της κοινωνίας. Η γραφή του, ξεδιπλώνει έναν ρεαλισμό πρωτόγνωρο, γεγονός που τον καθιστά πρόσωπο ύποπτο και επικίνδυνο για τους κρατικούς ιθύνοντες. Πικραμένος, αναστατωμένος και αηδιασμένος, αποφασίζει να ξενιτευτεί στην Ρώμη. Εκεί στο αρχικό του σχεδίασμα με τον τίτλο “Μνηστήρες”, θα δώσει την τελική μορφή στο έργο του αλλάζοντας του τον τίτλο σε: Παντρολογηματα. Το έργο το έστειλε από την Ρώμη, στη Ρωσία και παρουσιάστηκε στο θέατρο για πρώτη φορά στην Αγία Πετρούπολη τον Δεκέμβριο του 1842. Στην Ελλάδα πρωτοπαρουσιάστηκε το 1936 σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν.
Με μια γκροτέσκα σάτιρα της μικροαστικής ζωής, ο Γκόγκολ εμφανίζει χαρακτήρες παρορμητικούς, παράδοξους, αλλόκοτους, οι οποίοι συχνά κινούνται όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σε ένα παράλογο πλαίσιο, που υπάρχει στον παράλογο αυτό κόσμο. Με αυτον τον τρόπο επιτυγχάνει να γίνει αυτό που επιθυμούσε ο ίδιος εξ αρχής: ένας κοινωνικός αναμορφωτής που μέσω της έντονης διακωμώδησης, θα επηρέαζε τους συγχρόνους του και θα τους προέτρεπε να γίνουν αλλιώτικοι και κυρίως καλύτεροι και ηθικότεροι άνθρωποι.
Κνοκ
Σε μια μικρή πόλη της επαρχίας αναλαμβάνει το τοπικό ιατρείο ένας καινούργιος υπερφιλόδοξος γιατρός. Με στόχο την αύξηση της πελατείας του και το κέρδος, και χρησιμοποιώντας μελετημένες τεχνικές χειραγώγησης και εκφοβισμού, καταφέρνει σιγά-σιγά να μετατρέψει όλους τους κατοίκους σε φανταστικούς ασθενείς απόλυτα εξαρτημένους από τον ίδιο.
Λαπωνία
Δύο οικογένειες συναντιούνται στη Λαπωνία για να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα. Όμως η χαρούμενη ατμόσφαιρα διαταράσσεται όταν ένα απ’ τα παιδιά λέει στο άλλο ότι ο Άγιος Βασίλης είναι ένα ψέμα που δημιουργούν οι μαμάδες κι οι μπαμπάδες! Και τότε οι γονείς τους καλούνται να βγάλουν το φίδι απ’ την τρύπα…
Η Λίμνη των κύκνων x
Ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος που δεν είναι ευχαριστημένος από την ζωή που έχει ζήσει και τον άνθρωπο που έχει γίνει, παίρνει την μεγάλη απόφαση να επισκευτεί ένα Ινστιτούτο αλλαγής, με το ψευδώνυμο Οντέτ από το παραμύθι της Λίμνης των κύκνων. Εκεί θα συναντήσει μια κατάσταση παράλογη που θα τον βάλει σε μια σειρά από δοκιμασίες, αγωνιώντας για το τι πρόκειται να του συμβεί.
Μαζί
Η Ιζαμπέλα ζει με το μοναχογιό της Μικέλε. Οι δυο τους έχουν μια λιτή και ήρεμη ζωή γεμάτη από μικρές καθημερινές δυσκολίες, αλλά και πολλή αγάπη: μοιράζονται τις δουλειές του σπιτιού, λύνουν σταυρόλεξα, πίνουν καφέ, παίζουν χαρτιά με τη γειτόνισσα. Ο Μικέλε είναι ένας νέος άνδρας διαφορετικός από τους άλλους: γλυκός, αστείος, παρορμητικός και τρυφερός. Ο Μικέλε είναι ένας άνθρωπος με νοητική αναπηρία και ζει στην προστατευμένη ρουτίνα που η Ιζαμπέλα έχει διαμορφώσει για εκείνον. Η ζωή τους κυλά ήρεμα μέχρι που η απροσδόκητη επιστροφή της κόρης της οικογένειας Σάντρα μετά από 10χρόνια, θα προκαλέσει αναταράξεις στα ήρεμα νερά της καθημερινότητας τους. Η παρέμβασή της θα αναστατώσει το οικογενειακό οικοδόμημα, θα το αποσυνθέσει για να επανασυντεθεί στο τέλος με περισσότερη ειλικρίνεια, αγάπη και ουσιαστική αποδοχή. Όλα τα ανείπωτα έρχεται η ώρα που θα ειπωθούν, τα μυστικά θα αποκαλυφθούν και όλοι θα έρθουν αντιμέτωποι με το βασικό ερώτημα: Τι σημαίνει άραγε να είναι κανείς φυσιολογικός;
Μαρμαρυγή
Ένας ρεαλιστικός τέταρτος τοίχος από τον οποίο ξεπηδάνε ιστορίες που αντανακλούν βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις για τη γυναίκα. Βιωμένες εμπειρίες θρυμματίζουν σιγά σιγά τον τοίχο, αφήνοντας ορμητικά την καταπιεσμένη ευαλωτότητα να εκφραστεί, επιτέλους. Δύο συνηθισμένες μαμάδες αποφασίζουν να επανενώσουν μια χρόνια διαλυμένη πανκ μπάντα. Ξέρουν όμως τα καινούργια μέλη πως είθισται να παίζουν κάποιο μουσικό όργανο για να είναι σε μια μπάντα; Κάπου ανάμεσα στην αποτυχημένη μουσική (ή και όχι, ποιος ξέρει) και στο αναπόφευκτο ταίριασμα των μελών, ο χρόνος τελειώνει. Οιδιαφορετικές ιστορίες θα καταφέρουν ν’ ακουμπήσουν η μια την άλλη; Τι είναι αυτό που βλέπουμε πάνω στη σκηνή; Είναι συναυλία; Performance; Πρόβα; Γυναικείο παραδοσιακό πανκ της μανούλας; Ή κάτι εντελώς άλλο;
Ούνα φάτσα
Ένας εργάτης εμπλέκεται σε ένα ατύχημα και για κακή του τύχη κατηγορείται για τρομοκρατικό χτύπημα.
Έπειτα από μια σειρά παρεξηγήσεων, ο μεγαλοβιομήχανος εργοδότης του, καταλήγει να έχει το ίδιο πρόσωπο με τον εργάτη.
Το απελπισμένο προσωπικό της κατάρρεουσας δημόσιας υγείας, όργανα νόμου και της τάξης, πρόσωπα της πολιτικής οικογενειοκρατίας, καθώς επίσης και άνθρωποι της νύχτας συνθέτουν μια ανορθόδοξη , σατυρική κωμωδία παρεξηγήσεων με ανατροπές.
Όχι εγώ
Το έργο δεν έχει να κάνει με την ιστορία που λέγεται, αλλά με το γεγονός ότι λέγεται.
Η ένταση της γλώσσας είναι αυτή που με ενδιαφέρει, όχι το περιεχόμενο.
Σάμιουελ Μπέκετ
Παντρολογήματα
Ένας γαμπρός που δεν θέλει να παντρευτεί. Μια νύφη που αναζητάει τον τέλειο σύζυγο! Κι ένα supper club όπου όλα μπορούν να συμβούν!
Σε ένα ατμοσφαιρικό δείπνο, ανάμεσα σε αμήχανες συναντήσεις, απρόβλεπτες εξελίξεις και ξεκαρδιστικές στιγμές, το κλασικό έργο του Γκόγκολ ζωντανεύει με έναν τρόπο που δεν έχετε ξαναδεί!
Σε φιλώ, Πέτρος
Πάτρα, 1977. Ο Πέτρος αποφασίζει να στείλει ένα γράμμα στη μητέρα του με το οποίο της αποκαλύπτει ότι είναι gay. Εκείνη, με ένα δικό της γράμμα αντιδρά αδέξια. Γίνεται αδιάκριτη, αγενής. Ξεκινάει ωστόσο έτσι μια αλληλογραφία μεταξύ τους, μέσω της οποίας προσπαθούν να συνεννοηθούν για φλέγοντα θέματα σε πολύ αργό χρόνο. Η ελληνική κοινωνία ριζωμένη στην καρδιά και το μυαλό της μητέρας δεν της επιτρέπει να δεχθεί το γιο της, όμως εκείνος, επαναστάτης της δεκαετίας του ‘70 προσπαθεί να προσκαλέσει την μητέρα του στο δικό του σύμπαν και επιμένει στην ανάγκη να γνωριστούν πραγματικά. Εκείνη προσπαθεί. Ξεδιπλώνονται έτσι μπροστά μας δυο μυαλά που απέχουν πολύ μεταξύ τους αλλά και δύο καρδιές που παλεύουν για το ίδιο πράγμα: τη σχέση τους.
Σώμα Μήδεια
Σώμα Μήδεια ή πληγή Μήδεια, ένας ακουστικός θόλος επιθυμιών και σπαραγμών.
Μπορεί η ζωή να εκπορευτεί από οπουδήποτε αλλού εκτός από την μοναδική ορατή ή αόρατη πληγή που φυλά ο καθένας μέσα του; Και πώς αποκαλύπτεται σε ποιον χρόνο, σε ποιον χώρο και με ποιον αποδέκτη;
Ποιο μονοπάτι είναι αυτό που ξαναζωντανεύει οτιδήποτε προορισμένο να περάσει στη λήθη;
Η Μήδεια και ο Ιάσονας έμειναν αδιαμφισβήτητα, αδιάσπαστα μαζί. Το κοινό τους Σώμα είναι ο Άδης και οι φωνές τους είναι οι ψυχές τους που παίζουν θέατρο στον Άδη.
Μια αναμέτρηση του ανθρώπου που ζει ανάμεσα στη μυθική εικόνα και την πραγματική εικόνα. Ένα παιχνίδι δυο φαντασμάτων ή δυο επιζώντων που βιώνουν την πιο ανθρώπινη τραγωδία, αυτή της ερείπωσης, αυτή της ερήμωσης, της σκιάς.
Τρεις αδελφές
Τρεις αδελφές – μια οριζόντια διάταξη της γενιάς. Τρεις γυναίκες δεμένες με την πιο στενή συγγένεια, καταδικασμένες να ζουν χωριστά: Η Όλγα θα είναι πάντα η πρωτότοκη, και γι’ αυτό θα ζει στο παρελθόν. Η Μάσα θα αναμετριέται με το παρόν, γιατί είναι η μεσαία. Και η Ιρίνα, η μικρή, θα ονειρεύεται το μέλλον.
Καθημερινές τελετουργίες συναναστροφής, επέτειοι και γιορτές, φιλοσοφικές συζητήσεις και σχέδια, γεννήσεις και καταστροφές, έρωτες και απορρίψεις, αφίξεις και αναχωρήσεις, και κυρίως ματαιώσεις στα χέρια του Τσέχωφ γίνονται ένα πολύτιμο, συχνά κρυπτικό έργο, που οδηγεί με υποδόριο χιούμορ τους ήρωες και τις ηρωίδες του από την ακραία χαρά στην απόλυτη απελπισία.
Τα εκατό χρόνια του Πάμπλο Ετιέν Μποβουάρ
Το διαδραστικό μιούζικαλ αφηγείται τη μυστηριώδη ζωή του θρυλικού κατασκόπου Πάμπλο Ετιέν Μποβουάρ. Γεννημένος το 1925 μέσα στο Orient Express από γονείς κατασκόπους, ο Μποβουάρ γίνεται αυτόπτης μάρτυρας των μεγαλύτερων ιστορικών γεγονότων του 20ου Αιώνα. Κάθε καινούρια δεκαετία τον βρίσκει σε κάποιο βαγόνι του Orient Express να ζει έρωτες, περιπέτειες, πάρτι, κινηματογραφικές σκηνές με διάσημους της εποχής. Στις αναμνήσεις του παρελαύνουν μυθικές προσωπικότητες: η νεαρή Ελισάβετ -προτού στεφθεί Βασίλισσα της Αγγλίας-, ο Πικάσο και ο Σαλβαντόρ Νταλί, ο Χίτσκοκ και η Αγκάθα Κρίστι, ο Αϊνστάιν, ο Μπρεχτ, ο Φρανκ Σινάτρα και οι Beatles, η αινιγματική Ελληνίδα κατάσκοπος Τερέζα που θα τον οδηγήσει στη φυλακή. Μέχρι και ο ίδιος ο James Bond, με τον οποίο ο Πάμπλο ορκίζεται πως κάποτε συνταξίδεψε! 100 χρόνια μετά, ο γέρος Ετιέν Μποβουάρ παρατηρεί το χιόνι από το παράθυρο του βαγονιού, κι εμείς αναρωτιόμαστε: όντως επέστρεφε κάθε 10 χρόνια στο Orient Express ή μήπως δεν εγκατέλειψε ποτέ το φημισμένο Τρένο;
Φωτεινή & θλιμμένη
Η Φωτεινή γεννήθηκε στη Σμύρνη. Πριν την καταστροφή. Όταν ο Ελληνισμός εκεί ήκμαζε κι ο πλούτος περίσσευε. Τα κρύσταλλα και οι δαντέλες κυριαρχούσαν στις ζωές των γυναικών. Οι βόλτες στο Quai τους έδιναν την ευκαιρία να επιδείξουν την γλυκιά, σχεδόν παραδεισένια ζωή τους. Μέχρι το μοιραίο 1922 όπου όλα ανατράπηκαν μ’ έναν μοναδικά, τραγικό τρόπο. Κι η Φωτεινή έχασε ολόκληρη την οικογένεια της. Και σαν από θαύμα, βρέθηκε στην Αλεξάνδρεια του Καβάφη. Εκεί όπου ο Ελληνισμός εξακολουθούσε ν’ ανθίζει και να παρέχει, πλουσιοπάροχα, διασκεδάσεις και ξεφαντώματα. Όμως η Φωτεινή μ’ όσα κι αν κέρδισε στη δεύτερη πατρίδα της, έμεινε για πάντα θλιμμένη.
Vanya
Ο Γιώργος Καραμίχος επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης 12 χρόνια μετά την ιστορική παράσταση “Η μέθοδος Gronholm”. Ο σημαντικός Έλληνας ηθοποιός αναμετράται επί σκηνής, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Αλέξανδρου Ραπτοτάσιου, με τον “VANYA” του πολυβραβευμένου Simon Stephens, ιδιαίτερα αγαπητού στη χώρα μας από το σπουδαίο θεατρικό του έργο “Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα”. Η σύγχρονη και συμπυκνωμένη εκδοχή του γνωστού έργου του Αντόν Τσέχωφ, προκαλεί έναν ηθοποιό να υποδυθεί οκτώ ρόλους, ακροβατώντας ανάμεσα στην κωμωδία και την τραγωδία χαρακτήρων που θέλουν απεγνωσμένα να αλλάξουν τις ζωές τους.
Διαβάστε επίσης: Οι νέες θεατρικές παραστάσεις από 27/2-5/3/2025
