Anna-X – Κριτική θεάτρου
Η παράσταση Anna-x καταγράφει τη συναρπαστική και αμφιλεγόμενη ζωή της Άννας Σορόκιν, γνωστής και ως Άννα Ντελβί. Η Άννα, μια νεαρή γυναίκα που κατάφερε να διεισδύσει στους κύκλους της ελίτ της Νέας Υόρκης, παρίστανε την πλούσια κληρονόμο, εξαπατώντας φίλους, επενδυτές και πολυτελή ξενοδοχεία.
Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΤΙΑ
Μέσα από την αφήγηση της ζωής της, θίγονται θέματα όπως η αναζήτηση της ταυτότητας μας, η εξαπάτηση, η επίδραση των social media στη ζωή μας και οι φιλοδοξίες στην ψηφιακή εποχή. Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κάποιος για να αποκτήσει τη ζωή που ονειρεύεται; Πόσο ειλικρινής είναι η εικόνα που προβάλλουμε στον ψηφιακό κόσμο; Και τελικά, ποιο είναι το τίμημα της εξαπάτησης – όχι μόνο για τα θύματα αλλά και για τον ίδιο τον απατεώνα;
Η ηρωίδα, μέσα από τα πρότυπα και τις επιρροές που συναντά στον ψηφιακό κόσμο, διαμορφώνει την ταυτότητά της, ενώ οι ερωτικές σχέσεις αντικατοπτρίζουν την επιφανειακότητα και την απομόνωση που συχνά επιφέρουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η παράσταση προσφέρει μια φρέσκια και σύγχρονη ματιά σε επίκαιρα θέματα. Η εξάρτηση από τα social media και η επιρροή των ψηφιακών προτύπων έχουν επιπτώσεις στη διαμόρφωση των σχέσεων και στην αυτοεκτίμηση των νέων. Επίσης δεν αποφεύγει να θίξει τη σύγκρουση μεταξύ του «εικονικού» και του «πραγματικού» κόσμου, προκαλώντας μας να σκεφτούμε τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί στην ανθρώπινη επικοινωνία και τις προσωπικές σχέσεις τα τελευταία χρόνια.
Με σύγχρονη σκηνοθεσία, το έργο αποτυπώνει τη σύγκρουση μεταξύ του πραγματικού μας εαυτού και της εικόνας που προβάλλουμε.
Οι ερμηνείες είναι καλές, εμβαθύνοντας στην ψυχολογία των χαρακτήρων, ενώ μας μεταφέρουν τις συναισθηματικές αποχρώσεις και τις εσωτερικές συγκρούσεις των χαρακτήρων, καθιστώντας το έργο ιδιαίτερα επιδραστικό, κυρίως στο νεανικό κοινό.
Το έργο συνδυάζει την τεχνολογία με τη σκηνική τέχνη, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που αλληλοεπιδρά με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Ωστόσο, η χρήση της τεχνολογίας ως σκηνικό σε κάποιες στιγμές κουράζει και αποσπά την προσοχή από τα βασικά μηνύματα. Παρόλο που το τεχνολογικό σκηνικό λειτουργεί ως κριτική στον εθισμό της εποχής, θα μπορούσε να αποδοθεί πιο λιτά για να επιτρέψει μεγαλύτερη εστίαση στις προσωπικές σχέσεις και στα συναισθήματα.
Συνολικά, πρόκειται για ένα έργο που συνδυάζει την καινοτομία με την κοινωνική κριτική, καταφέρνοντας να θέσει καίρια ερωτήματα για τη θέση της νεολαίας στην ψηφιακή εποχή, αλλά και για τον τρόπο που τα κοινωνικά μέσα διαμορφώνουν το πώς αγαπάμε, το πώς βλέπουμε τον εαυτό μας και το πώς ερχόμαστε σε επαφή με τον κόσμο γύρω μας. Μέσα από την πορεία της Άννας, αναλογιζόμαστε τις δικές μας επιλογές, σχέσεις και τον ρόλο της τεχνολογίας στη διαμόρφωση της ζωής μας.
Πληροφορίες παράστασης
Διανομή:
Άννα Σορόκιν: Αναστασία Παντούση
Άριελ: Γιώργος Νούσης
Συγγραφέας: Joseph Charlton
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Λίλλυ Μελεμέ
Video Art: Gelly Pedefu
Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: ECATI
Κοστούμια: Ειρήνη Γεωργακίλα
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Φωτογραφία: Λίνα Οικονόμου
Γραφιστική Επιμέλεια: Μαύρα Γίδια
Βοηθός Σκηνοθέτη: Λίνα Οικονόμου
Βοηθός Video Art: Αρετή Ζαβαντία
Hair Style & Make Up: Εύα Τόμπρου / Le Boudoir
Διεύθυνση Παραγωγής: Ιωάννης Παντελίδης
Προβολή/Επικοινωνία: Αγλαΐα Παγώνα (email aglaiapagona@gmail.com)
