Θέατρο

Η άνοδος του Αρτούρο Ούι – Κριτική θεάτρου

Loading

Παρακολουθούμε την άνοδο του ομώνυμου γκάνγκστερ, ο οποίος εκμεταλλεύεται τη διαφθορά και τις κοινωνικές κρίσεις για να ανέλθει στην εξουσία.

Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΤΙΑ

Η παράσταση Η άνοδος του Αρτούρο Ούι μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, καθώς η σκηνοθεσία, οι ερμηνείες, τα κουστούμια και η μοναδική αισθητική της με στοιχεία μιούζικαλ την κάνουν να ξεχωρίζει.

Οι ηθοποιοί ανέδειξαν τους χαρακτήρες τους με μοναδικό τρόπο, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα του σώματος και τις εκφράσεις του προσώπου για να ενισχύσουν τα μηνύματα του κειμένου.

Η σκηνοθεσία κατάφερε να δώσει έναν μοντέρνο τόνο σε ένα έργο που γράφτηκε το 1941, φέρνοντας μας σε επαφή με τη διαχρονική απειλή του φασισμού και της ανόδου αδίστακτων ηγετών.

Η χρήση συμβολισμών, όχι μόνο μέσα από το κείμενο αλλά και μέσα από τις κινήσεις των ηθοποιών και το μακιγιάζ, ενίσχυσε την αφήγηση. Οι λεπτομέρειες αυτές ενδυναμώνουν το ήδη δυνατό κείμενο και το εμπλουτίζουν, προσφέροντας μια πολυεπίπεδη αφήγηση.

Το ίδιο το κείμενο είναι ένας παραλληλισμός με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία και αποτελεί ένα καυστικό σχόλιο για τους μηχανισμούς που επιτρέπουν σε τέτοιες προσωπικότητες να κερδίζουν έδαφος. Μέσα από την ιστορία του Αρτούρο Ούι, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ παρουσιάζει με διεισδυτικό τρόπο τη διαφθορά, τη χειραγώγηση και την απειλή που φέρει ο φασισμός. Αναδεικνύει πώς η απληστία, ο φόβος και η χειραγώγηση οδηγούν στην κατάρρευση της δημοκρατίας. Η παράσταση κατάφερε να διατηρήσει την ουσία αυτού του μηνύματος, ενισχύοντάς το με σύγχρονες σκηνοθετικές επιλογές.

Επίσης τα στοιχεία μιούζικαλ προσέδωσαν μια πιο ιδιαίτερη νότα και έκαναν το έργο πρωτότυπο. Τα κοστούμια συνέβαλαν στη δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας, ενώ η μουσική επένδυση πρόσθεσε ένταση στις σκηνές και ενίσχυσε το συναισθηματικό τους αντίκτυπο.

Ωστόσο, υπήρξε ένα στοιχείο που με δυσκόλεψε. Σε αρκετά σημεία δεν μπορούσα να ακούσω καθαρά τα λόγια των ηθοποιών, γεγονός που δυστυχώς υποβάθμισε τη συνολική εμπειρία, καθώς η κατανόηση του τι λένε οι ηθοποιοί είναι κεντρική για την απόδοση των μηνυμάτων του έργου.

Συνολικά, όμως, είναι μια παράσταση που με εντυπωσίασε παρά την αδυναμία στην ηχητική απόδοση των διαλόγων. Η ισορροπία ανάμεσα στη δύναμη του κειμένου, την πολύ καλή σκηνοθεσία και τις ενδιαφέρουσες ερμηνείες την καθιστά μια από τις πιο καλές παραστάσεις που είδα το τελευταίο διάστημα.

Φεύγοντας, ένιωσα γεμάτη συναισθήματα αλλά και σκέψεις, αναλογιζόμενη τη θέση μας μέσα στην κοινωνία, το πώς οι επιλογές μας επηρεάζουν το κοινωνικό σύνολο και κατά πόσον οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες διαμορφώνουν το είδος των ηγετών που ανέρχονται στην εξουσία. Πρόκειται για ένα θεατρικό έργο που καταφέρνει να μεταφέρει ένα ισχυρό και διαχρονικό μήνυμα.

Πληροφορίες παράστασης

Θέατρο Ark

Μετάφραση: Κ. Παλαιολόγος
Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης
Απόδοση κειμένου, δραματουργική επεξεργασία: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου, Άρης Μπινιάρης
Μουσική σύνθεση: Αλέξανδρος Κτιστάκης
Σκηνικά- κοστούμια: Πάρις Μέξης
Σχεδιασμός κίνησης, χορογραφίες: Χαρά Κότσαλη
Σχεδιασμός φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου
Σχεδιασμός ήχου: Χάρης Κρεμμύδας
Σχεδιασμός μαλλιών και περουκών: Χρόνης Τζήμος

Σχεδιασμός μακιγιάζ: Olga Falei

Ειδικές κατασκευές: Δήμητρα Καίσαρη

Βοηθός σκηνοθέτη: Νεφέλη Παπαναστασοπούλου
Βοηθός σκηνογράφου- ενδυματολόγου: Αλέγια Παπαγεωργίου

Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
Video promo: Θωμάς Παλυβός

Art direction promo: Πάρις Μέξης
Επικοινωνία – Γραφείο Τύπου: Μαρία Τσολάκη

Social Media – Διαφήμιση: Renegade Media, Βασίλης Ζαρκαδούλας
Παραγωγή: Τεχνηχώρος

Παίζουν: Μιχάλης Βαλάσογλου, Θανάσης Ισιδώρου, Άρης Κασαπίδης, Τάσος Κορκός, Κώστας Κορωναίος, Δαυίδ Μαλτέζε, Ερρίκος Μηλιάρης, Μάριος Παναγιώτου, Μαρία Παρασύρη, Αλεξία Σαπρανίδου, Φοίβος Συμεωνίδης και Γιώργος Χρυσοστόμου.

* Από τον Φεβρουάριο οι Κίμων Κουρής και Σωτήρης Τσακομίδης αντικαθιστούν τους Μιχάλη Βαλάσογλου και Κώστα Κορωναίο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *