Η καρδερίνα – Κριτική βιβλίου
Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τον πίνακα του Ολλανδού ζωγράφου Κάρελ Φαμπρίσιους “Η καρδερίνα“ και την καταλυτική επίδραση που είχε στη ζωή του έφηβου Θίο Ντέκερ.
Συγγραφέας: Donna Tartt
Εκδοτικός: Διόπτρα
Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΤΙΑ
Ο Θίο είναι ένας σχετικά συνηθισμένος 13χρονος. Ζει στην Νέα Υόρκη με την αφοσιωμένη μητέρα του και τον απόντα και ψυχρό πατέρα του. Σε μια στιγμή όμως θα αλλάξει όλη του η ζωή, όταν θα επιβιώσει από μία έκρηξη στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης.
Στο Μουσείο ο Θίο συναντά την κοκκινομάλλα συνομήλική του Πίππα, την οποία συνοδεύει ο θείος της Γουέλτι Μπλάκγουελ. Ο Θίο και η Πίππα θα διασωθούν και ο καθένας θα στιγματιστεί εφ’ όρου ζωής από το τρομαχτικό γεγονός με πολύ διαφορετικό τρόπο.
Ο Θίο θα πάρει μαζί του από το μουσείο τον πίνακα καθώς και ένα ονοματεπώνυμο, Χόμπι, που του δίνει ο Γουέλτι Μπλάκγουελ.
Θα μείνει χωρίς μητέρα και στην αρχή θα εγκατασταθεί στο σπίτι της πλούσιας οικογένειας του φίλου Άντι. Αργότερα θα μετακομίσει με τον πατέρα του στο Λας Βέγκας όπου και θα γνωρίσει τον Μπόρις με τον οποίο θα τον συνδέσουν πάρα πολλά γεγονότα.
Η ατμόσφαιρα των πόλεων -της Νέας Υόρκης, του Λας Βέγκας και του Άμστερνταμ- έχουν αποδοθεί με τρόπο ρεαλιστικό ταυτόχρονα όμως έχοντας και μία συναισθηματική χροιά καθώς τις παρακολουθούμε μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή.
Είναι ένα βιβλίο για τη δύναμη του πεπρωμένου, την αξία της φιλίας αλλά συγχρόνως και για το ταξίδι προς την αυτογνωσία. Ο πρωταγωνιστής βρίσκει την ελπίδα στον πίνακα, ο οποίος τον οδηγεί προς την καταστροφή αλλά και προς την λύτρωση.
Το βιβλίο είναι αρκετά ενδιαφέρον και με πρωτότυπο τρόπο γραφής ο οποίος όμως επειδή είναι πολύ περιγραφικός κάποιες φορές είναι κουραστικός. Αξίζει να διαβαστεί αλλά νομίζω ότι δεν άξιζε το βραβείο Pulitzer που κέρδισε.
