Μικρά πράγματα σαν κι αυτά – Κριτική βιβλίου
Παραμονές Χριστουγέννων σε μια μικρή πόλη της Ιρλανδίας το 1985. Στο βιβλίο Μικρά πράγματα σαν κι αυτά, ο Μπιλ Φέρλονγκ είναι προμηθευτής καυσόξυλων και πατέρας πέντε κοριτσιών. Πηγαίνοντας να παραδώσει μια παραγγελία στο τοπικό μοναστήρι, θα ανακαλύψει ένα κοινό μυστικό που όλοι ξέρουν αλλά παραμένουν σιωπηλοί. Ζώντας σε μια βαθιά θρησκευόμενη κοινωνία, ποια απόφαση θα πάρει;
Συγγραφέας: Claire Keegan
Εκδοτικός: Μεταίχμιο
Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΤΙΑ
Ένα συγκινητικό βιβλίο που προκαλεί έντονα συναισθήματα. Μέσα σε λίγες σελίδες καταφέρνει να περάσει σημαντικά μηνύματα και να θίξει σοβαρά κοινωνικά θέματα. Η θέση των γυναικών και των παιδιών στην κοινωνία, η αξία των οικογενειακών σχέσεων, η υποκρισία των πιστών, η συγκάλυψη από την επίσημη Εκκλησία κακοποιητικών συμπεριφορών απέναντι στις ευάλωτες κοινωνικά ομάδες από τα ίδια τα μέλη της.
Η πλοκή, χωρίς να είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη, κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον. Οι χαρακτήρες είναι προσεκτικά δουλεμένοι και μπορούμε να βιώσουμε μαζί τους τις αγωνίες τους, καθώς εναλλάσσονται οι πληροφορίες για το παρόν με τα γεγονότα του παρελθόντος, Η περιγραφή του περιβάλλοντος είναι δοσμένη με πολύ ωραία λογοτεχνική γραφή.
Το τέλος σου αφήνει ένα αίσθημα αισιοδοξίας.
Γιατί μικρές πράξεις καλοσύνης σαν και αυτές του πρωταγωνιστή, μπορούν να κάνουν τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος για να ζούμε.
Αξίζει να το διαβάσετε.
Θα «ταξιδέψω» και με τα υπόλοιπα βιβλία της συγγραφέως.
ΤΙ ΛΑΤΡΕΨΑ
Τη γλώσσα του κειμένου. Είναι πολύ προσεγμένη με αρκετές παρομοιώσεις, ενώ καμία λέξη δεν περισσεύει.
ΤΙ ΜΟΥ ΕΛΕΙΨΕ
Αλήθεια, δεν βρήκα κάτι που να μου έλειψε.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Η συγγραφέας φέρνει στο φως μια σκοτεινή περίοδο της Ιρλανδίας. Αναφέρεται στα «πλυσταριά της Μαγδαληνής» και τα οικοτροφεία για μητέρες και βρέφη που τελούσαν υπό τη διοίκηση της Καθολικής Εκκλησίας και χρηματοδοτούνταν από αυτήν. Γυναίκες και παιδιά υποχρεώθηκαν σε καταναγκαστική εργασία, χάνοντας συχνά ακόμα και την ίδια τους τη ζωή.
