Οι νέες θεατρικές παραστάσεις από 12-18/12/2024
Έντεκα νέες παραστάσεις κάνουν πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα.
Ο Βαρόνος «Φ» (Φιάκας)
Ο Βαρόνος «Φ» είναι μία ξέφρενη κωμωδία, γεμάτη παρεξηγήσεις, γλωσσικά παιχνίδια, συγκρούσεις και ανατροπές. Ωστόσο, μέσα από το σχήμα της κωμωδίας, σχολιάζει την υποκρισία της κοινωνίας και όσων αποζητούν με κάθε τρόπο μία ζωή που δεν μπορούν να υποστηρίξουν. Θίγει ακόμη την κρίση ταυτότητας στους ανθρώπους εν καιρώ οικονομικής και πολιτισμικής ένδειας, και την ψευδαίσθηση μεγαλείου, που ταλανίζει μια μεγάλη μερίδα του τότε και του τώρα νέου ελληνισμού.
Βρέχει στη Βαρκελώνη
Η Λάλι είναι μια πόρνη που ζει κοντά στο λιμάνι της Βαρκελώνης μαζί με τον Κάρλος, τον άνεργο εραστή και προαγωγό της. Έχει έναν τακτικό πελάτη, τον Νταβίντ, ιδιοκτήτη βιβλιοπωλείου, που είναι παντρεμένος αλλά η γυναίκα του είναι ετοιμοθάνατη. Η Λάλι αρχίζει σιγά σιγά να αναπτύσσει μια ιδιόρρυθμη σχέση με τον Νταβίντ, που της δίνει βιβλία να διαβάζει και της ανοίγει έναν καινούργιο κόσμο, με αποτέλεσμα να θέλει να εγκαταλείψει το πεζοδρόμιο. Η αλλαγή αυτή δεν αρέσει καθόλου στον Κάρλος, που η προοπτική να χάσει τη Λάλι τον τρομάζει για πολλούς λόγους. Όταν η γυναίκα του Νταβίντ πεθαίνει, εκείνος προτείνει στη Λάλι να εργαστεί στο βιβλιοπωλείο του. Είναι η ώρα των αποφάσεων και η Λάλι χαίρεται που οι δυο άντρες θα συμφιλιωθούν μεταξύ τους. Τι σημαίνει όμως αυτό για τη ζωή της γυναίκας;
Το γράμμα μιας άγνωστης
Το “Γράμμα μιας άγνωστης ” είναι η ιστορία ενός τεράστιου έρωτα και ατελεύτητου πάθους . ‘Ενα κορίτσι δεκατεσσάρων χρόνων ερωτεύεται έναν γοητευτικό και διαπρεπή συγγραφέα, και επάνω του κατασκευάζει και οικοδομεί όλη της τη ζωή , και γίνεται το πεπρωμένο της. Τρεις φορές έχει την εύνοια της μοίρας και την δέχεται στην ζωή του . Το βλέμμα του σε κάθε συνάντησή τους πάντα οικείο , και γεμάτο ερωτική επιθυμία την αγκαλιάζει, και την φιλάει με πάθος. Ζει μαζί της ερωτικά χωρίς να την θυμάται την επόμενη φορά.Ο συγγραφέας όταν λάβει το γράμμα της θα είναι πολύ αργά…
Μα Γκραν’μα
Ένα κορίτσι γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μετανάστευσε λίγα χρόνια αργότερα στην Αυστραλία και επέστρεψε στην Ελλάδα σύζυγος και μητέρα. Και έπειτα έγινε γιαγιά. Μια γυναίκα που, χρόνια μετά, έχασε τον άντρα της και ύστερα τον γιο της. Που περπάτησε κι αυτή τον δρόμο των γηρατειών βιώνοντας την απόλυτη μοναξιά, τη συντριβή του τέλους.
Πώς μπορούμε άραγε να μιλήσουμε για τους οικογενειακούς δεσμούς; Για τα πρώτα δώρα της τρυφερότητας, για ένα νανούρισμα, για ένα χάδι; Για τη γιαγιά; Την αγαπημένη αυτή μορφή; Για τα αθέατα ίχνη της ζωής της; Γι’ αυτή τη δεύτερη μαμά; Που έκανε τα στραβά μάτια, όταν δεν τηρούνταν οι κανόνες του σπιτιού. Που ήταν πάντοτε εκεί. Εκείνη που όλο αφηγούνταν ιστορίες, αλλά για τη δική της ζωή σπάνια μιλούσε. Πόσο τη γνωρίσαμε στ’ αλήθεια; Μπορούμε να τη φανταστούμε έξω από τον ρόλο της γιαγιάς; Πώς ήταν νέα; Ονειρευόταν σαν εμάς; Βασανίστηκε κι αυτή όταν ερωτεύτηκε; Έκανε αστεία με τις φίλες της; Τι ζωή έζησε τελικά; Κι ύστερα τα γηρατειά. Πώς χώρεσε μέσα της όλη αυτή τη μοναξιά;
Μια τελευταία συνάντηση κι ένα γράμμα που γράφτηκε την ημέρα του οριστικού αποχαιρετισμού εμπνέουν ένα σκηνικό σύμπαν, που θυμίζει χειροποίητο κολλάζ. Μια βαθιά προσωπική εξομολόγηση.
Μαθήματα οικιακής οικονομίας
Δύο γυναίκες, μία μητέρα και η κόρη της, αναμοχλεύουν το παρελθόν προσπαθώντας να βρουν τις αιτίες που οδήγησαν στο αινιγματικό παρόν. Στήνουν πάνω στη σκηνή την ιστορία τους, μια ιστορία τριών διαφορετικών γενεών γυναικών που ξεκινά στις αρχές του εικοστού αιώνα και φτάνει μέχρι το σήμερα.
Ματαρόα στον ορίζοντα
Το πλοίο λεγόταν «Ματαρόα» και απέπλευσε από την Ελλάδα τα ξημερώματα της 22ας Δεκεμβρίου του 1945. Στην πιο δύσκολη περίοδο της νεοελληνικής ιστορίας, τις παραμονές του Εμφυλίου, μέσα σε ένα ζοφερό σκηνικό διώξεων και φόβου, ο φιλέλληνας Οκτάβιος Μερλιέ, διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου, σε συνεργασία με τον υποδιευθυντή Ροζέ Μιλλιέξ, διαβλέποντας τις δυσοίωνες πολιτικές εξελίξεις φυγάδευσε τη νεότερη πνευματική ελίτ της Ελλάδας στο Παρίσι μέσω του θεσμού των υποτροφιών του γαλλικού κράτους. Το βρετανικό καράβι «Ματαρόα», που κατά μία εκδοχή σημαίνει, στα πολυνησιακά, «γυναίκα με μεγάλα μάτια», ενώ κατά άλλες υποδηλώνει τη διορατικότητα, την ανησυχία, την ελπίδα, το να είσαι ζωντανός, πήρε μαζί του 125 νέους Έλληνες επιστήμονες και καλλιτέχνες για να τους γλιτώσει από τη «λευκή τρομοκρατία» που ξεκίνησε μετά τα Δεκεμβριανά. Μεταξύ τους, οι Κορνήλιος Καστοριάδης, Κώστας Παπαϊωάννου, Μιμίκα Κρανάκη, Κώστας Αξελός, ο ιστορικός Νίκος Σβορώνος, οι φοιτητές αρχιτεκτονικής Εμμανουήλ Κινδύνης, Αριστομένης Προβελέγγιος, Αθανάσιος Γάττος, Κωνσταντίνος Μανουηλίδης, Νικόλας Χατζημιχάλης, Γιώργος Κανδύλης, Πάνος Τσολάκης, Τάκης Ζενέτος, ο κινηματογραφιστής Μάνος Ζαχαρίας, ο γλύπτης Μέμος Μακρής, η γλύπτρια και συγγραφέας Νέλλη Ανδρικοπούλου, ο ζωγράφος Ντίκος Βυζάντιος, ο μουσικός Δημήτρης Χωραφάς, ο τεχνοκριτικός Άγγελος Προκοπίου, οι γιατροί Ανδρέας Γληνός και Ευάγγελος Μπρίκας, η συγγραφέας Έλλη Αλεξίου, η ποιήτρια Μάτση Χατζηλαζάρου, ο ποιητής Ανδρέας Καμπάς, οι φιλόλογοι Εμμανουήλ Κριαράς και Σταμάτιος Καρατζάς, και πολλοί άλλοι.
Το ανήσυχο αυτό «πολύτιμο φορτίο» θα αναζητούσε διέξοδο σωτηρίας στα γαλλικά πανεπιστήμια και, αργότερα, θα άλλαζε με τα έργα του την πορεία της σκέψης, της επιστήμης, των γραμμάτων και των τεχνών σε ολόκληρη την Ευρώπη. Από τότε, όμως, άλλαξαν πολλά. Τώρα, ογδόντα χρόνια μετά, τι; Για πού; Και γιατί;
Ο Μπάστιαν έχει το πάνω χέρι
Ύστερα από μια βίαιη επίθεση εναντίον του στο μετρό, ο Ντάνι αρχίζει να χάνει τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίωσης, όταν αποφασίζει να ακολουθήσει τον άγνωστο που του επιτέθηκε, καταλήγοντας στο «μοναδικό club που έχει απομείνει ανοιχτό στην πόλη». Μέχρι τα ξημερώματα της επόμενης μέρας, ο Ντάνι θα βρεθεί μοιραία αντιμέτωπος με την καταπιεσμένη και ανεξερεύνητη φωνή των βασικότερων ενστίκτων του μέσα από την πιο τολμηρή τρομοκρατική επίθεση στην οποία όλοι θα γίνουμε όμηροι.
Ο Ρεζές μάγκωσε το δάχτυλο
Η ιστορία μιλά για τη ζωή μιας γυναίκας, μια ζωή που συνυφαίνεται με τις μνήμες των προσώπων που την καθόρισαν: τη μάνα, τον πατέρα, τους φίλους, τους εραστές. Όμως, το πραγματικό ερώτημα είναι ποιος είναι τελικά αυτός που ζει; Και πόσο μπορεί να απελευθερωθεί από το βάρος του παρελθόντος;
Σεχραζάτ
Με αφορμή το διήγημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε «Το χιλιοστό δεύτερο παραμύθι της Σεχραζάτ» θέλουμε να σας αφηγηθούμε ένα παραμύθι, αλλιώτικο απ’ τ’ άλλα. Ένα παραμύθι για τον άγνωστο κόσμο γύρω μας ή για τον κόσμο που προτιμάμε να μη βλέπουμε. Ένα παραμύθι για εμάς τους ενήλικες που σταματήσαν εδώ και χρόνια να μας λένε παραμύθια και πλέον δυσκολευόμαστε να βρούμε τροφή για το παιδάκι που κρύβεται μέσα μας. Ένα παραμύθι που μπορεί να μη σας απασχολήσει και καθόλου… ή και όχι.
Αξιοποιώντας το χρωματικό πλούτο της Ανατολής, τους αμανέδες και τις μουσικές της, τον ερωτισμό και το πάθος που διεγείρουν τη φαντασία μας, συνθέτουμε μια τραγικωμωδία για μια ενήλικη γυναίκα, τη Σεχραζάτ, που μια μέρα συνειδητοποίησε πως το παιδάκι μέσα της… πέθανε. Και για εκείνη τη γυναίκα που κατάλαβε πως έγινε αντικείμενο, μηχανή παραγωγής, υπάλληλος τσίρκου και θηρίο στο κλουβί. Το θέμα είναι: πώς συνεχίζεις να ζεις μέσα σε μια πραγματικότητα που μόλις συνειδητοποίησες πως, αργά και σταθερά, σε συντρίβει; Και, μήπως, τελικά, η διατήρηση της Φαντασίας, της παιδικότητας, αποτελεί τη μόνη διέξοδο; Τη μόνη πραγματική… επανάσταση;
Ο Φιάκας
Στην Κωνσταντινούπολη του 1870 ο Χαρίλαος Πλουτίδης ή Χαράλαμπος Πεταλούδης ή Φιάκας,ένας απατεώνας καταχρεωμένος και κυνηγημένος από δανειστές κι εμπόρους, υποδύεται το γόνο πλούσιας οικογένειας για να κερδίσει την Ευανθία και να καρπωθεί την προίκα της. Η Ευανθία συνεπαρμένη από τα μυθιστορήματα της εποχής και γοητευμένη από τους φανταστικούς τίτλους ευγενείας του αγαπημένου της, πέφτει εύκολα στην παγίδα του. Οι ξεκαρδιστικές καταστάσεις κορυφώνονται όταν η ταυτότητα του Φιάκα κινδυνεύει να αποκαλυφθεί κι εκείνος αποφασίζει να υποδυθεί έναν Γερμανό Βαρόνο που βρίσκεται «incognito» στην Πόλη!
Ο ψεύτης ήλιος
Μια ντάτσα (εξοχική κατοικία) κοντά στην Μόσχα, μια Κυριακή, καταλόκαιρο του 1936, στο κατώφλι των εκκαθαρίσεων του Στάλιν. Εκεί, ο ήρωας του Κόκκινου Στρατού, στρατηγός Κοτόβ, περνάει ευτυχισμένα και ήρεμα καλοκαίρια με την πολυαγαπημένη του γυναίκα Μαρούσια, την κόρη τους Νάντια και όλη την ευρύτερη οικογένεια της Μαρούσια, επιφανείς πνευματικούς ανθρώπους της παλιάς ζωής, τώρα παραμερισμένους. Εκείνη την ημέρα, εμφανίζεται μετά από πολλά χρόνια αδικαιολόγητης απουσίας και απόλυτης σιωπής ο Μίτια, πρώτος αγαπημένος της Μαρούσια.
Κανείς θα περίμενε μια ιστορία ερωτικού τριγώνου ή ερωτικής αντιζηλίας, αν η παράσταση δεν άρχιζε με τον Μίτια να περνάει ένα γεμάτο περίστροφο στην ζώνη του και να λέει «Εντάξει, θα το κάνω» σε έναν αόρατο εντολέα του πριν ξεκινήσει για την ανυποψίαστη ντάτσα και την συνάντησή του με το παρελθόν του.
Διαβάστε επίσης: Οι νέες θεατρικές παραστάσεις από 5-11/12/2024
