Οι νέες θεατρικές παραστάσεις από 27/3-2/4/2025
Οκτώ νέες παραστάσεις κάνουν πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα.
Βαδίζοντας
Το Βαδίζοντας του Thomas Bernhard είναι ένα γλωσσικά και υφολογικά αριστουργηματικό διήγημα, γεμάτο παραλογισμό, σκοτάδι και χιούμορ, στο οποίο ο αφηγητής και κάποιος Oehler ενώ περπατούν, συζητούν για τη φύση της σκέψης, της λογικής και της ύπαρξης καθαυτής. Εξετάζουν τη αλληλεπίδραση ανάμεσα στις «συνθήκες και τις καταστάσεις» του κόσμου, καθώς και τη σχέση ανάμεσα στο περπάτημα και τη σκέψη, ανάμεσα στην κίνηση και στην ακινησία.
Ο κύριος άξονας της παράστασης είναι το επεισόδιο στο μαγαζί του Rustensacher, το οποίο περιγράφει σχεδόν εμμονικά ο Bernhard και κατά το οποίο ο πρωταγωνιστής (Karrer) φτάνει σε ένα κρίσιμο σημείο για την ύπαρξη του. Η σκέψη του Karrer, δηλαδή το περπάτημά του, τον έχει φέρει σε μια κατάσταση από την οποία μάλλον δεν υπάρχει επιστροφή. Το κατάστημα με τα παντελόνια μετατρέπεται για τον Karrer σε έναν τόπο ασφυκτικό για τη φύση της σκέψης και καταστροφικό για τον ίδιο.
Δίπτυχο
Ο Στέφανος Βλάχος στον προθάλαμο του θεάτρου, σε μια solo performance, που αποτελείται από τα έργα OKU NO HOSOMICHI και ΑΡΧΕΙΟΝ, παρουσιασμένα σε συνέχεια, αποτυπώνοντας την εργασία του ανθρώπου που περπατάει.
Θάνατος a la Gourmet
Μια μαύρη κωμωδία που θα σας ανοίξει… την όρεξη!
Σε έναν κόσμο όπου οι ηθικές αξίες, οι νόμοι και η οικονομία καταρρέουν, η ανάγκη γίνεται επινόηση, η επιβίωση τέχνη και το γκουρμέ… μια επικίνδυνη υπόθεση.
Πες της
Μια κούριερ περιπλανιέται στη σύγχρονη πόλη.
Από τη μία παράδοση στην άλλη, τριγυρνά σαν αερικό σε χιονισμένα βουνά και ασημένιες θάλασσες, σε δρόμους απέραντους, χωρίς σημάδια και χαρακιές. Μπαινοβγαίνει σε μεζονέτες, σε βίλες, σε πολυκατοικίες. Κάνει παραδόσεις σε καλούς και κακούς, αγενείς και ευγενικούς, βασανισμένους και καλοζωισμένους ανθρώπους – σε ανθρώπους που μοιάζουν έτοιμοι να βάλουν τα κλάματα κι άλλους που μοιάζουν να μην ξέρουν τι θα πει κλάμα. Και, πολύ συχνά, κάθεται δίπλα τους και τους ακούει. Ακούει τις ιστορίες τους, σαν κάθε δέντρο, κάθε λακκούβα, κάθε σπίτι, κάθε δρόμος, κάθε πόρτα της πόλης να έκρυβαν και μια καινούργια ιστορία. Και σιγά σιγά, όλες οι ιστορίες της πόλης ξετυλίγονται μπροστά της.
Πόσο πόνο και πόση μοναξιά μπορεί να σηκώσει ο σύγχρονος άνθρωπος;
Συμπόσιο
Το αριστουργηματικό φιλοσοφικό κείμενο του Πλάτωνα (427π.Χ – 347π.Χ), εξετάζει τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα σ’ ένα εορταστικό συμπόσιο. Οκτώ πρόσωπα εγκωμιάζουν τον Έρωτα. Οκτώ εγκώμια φανερώνουν τις τάσεις της κοινωνίας για το θέμα του Έρωτα στην Αθήνα της εποχής. Η ευθυμία της συντροφιάς αποτελεί φόντο που τονίζει αντιθετικά τη μεγάλη σοβαρότητα του λόγου του μυστικιστή Σωκράτη.
Το τραγούδι της Φλέρυς
Ρωμαϊκή Αγορά. Η τελευταία μεγάλη συναυλία της Φλέρυς Νταντωνάκη. Το καλλιτεχνικό γεγονός παίρνει τεράστιες διαστάσεις και το πλήθος είναι τόσο μεγάλο που παρακολουθεί τη συναυλία κρεμασμένο στα κάγκελα. Λίγο πριν την έναρξη, η Φλέρυ παθαίνει κρίση αγοραφοβίας και αρνείται να βγει στη σκηνή. Περνάει κάποια ώρα μόνη της προσπαθώντας να συνέλθει και να βρει το κουράγιο που χρειάζεται. Πώς ένιωθε; Από πού προσπαθούσε να αντλήσει δύναμη; Ποιες ήταν οι αξίες της και ποιοι οι εφιάλτες της; Με αυτά τα δραματικά λεπτά, τις σκέψεις, τα συναισθήματά, τις αγωνίες και τις ανασφάλειες της τραγουδίστριας καταπιάνεται το έργο, αναζητώντας το όριο εκείνο ανάμεσα στην Τέχνη και τη θυσία. Την ιδιοφυΐα και το τίμημα.
Ο Υπάτιος στη στοιχειωμένη καμάρα
Η Λουκία Μιχαλοπούλου, ο Δημήτρης Τάρλοου και ο Φώτης Σιώτας λίγο πριν τη συνεργασία τους στην Ηλέκτρα του Σοφοκλή συναντιούνται επί σκηνής για να αφηγηθούν 2 έξοχα διηγήματα με κοινό ύφος αλλά διαφορετική γλώσσα.
Το έξοχο, πρόσφατα εκδοθέν από τις εκδόσεις Άγρα, διήγημα της Μαρίνας Καραγάτση «Στη μνήμη του συμπατριώτη μου Υπατίου Περδίου» συνομιλεί με την “άγνωστη” αλλά συγκλονιστική στοιχειωμένη καμάρα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Η Λουκία Μιχαλοπούλου διαβάζει Καραγάτση και ο Δημήτρης Τάρλοου Παπαδιαμάντη, ενώ ο Φώτης Σιώτας δίνει τις δικές του ατμόσφαιρες μέσα από πρωτότυπες μελωδίες.
Φίλεμα
Σε έναν παράλληλο κόσμο, ένα ακόμα είδος ανθρώπου έχει επιβιώσει, το οποίο, όμως, θεωρείται κατώτερο από τους sapiens. Ο Γιόζεφ ανήκει σ’ αυτό το είδος. Μαζί με τη γυναίκα του, Άννα, έχουν ένα καφενέ σε ένα ορεινό χωριό. Ενώ ο στρατός κατοχής ετοιμάζεται να κάψει το χωριό τους, οι δυο τους αναγκάζονται να ετοιμάσουν τραπέζι για τους κατακτητές, με τον Γιόζεφ να θεωρεί τη Φιλοξενία ως ύψιστο χρέος του και την Άννα να επιθυμεί να τους δηλητηριάσει. Δυο στρατιωτικοί, ο διοικητής Κλίνσμαν και η Λοχαγός Μάουερ, καθώς και ένα ντόπιος συνεργάτης τους εμφανίζονται στον καφενέ και απολαμβάνουν ένα γεύμα γεμάτο εντάσεις. Μετά τη καταστροφή το χωριού τους, ο Γιόζεφ και η Άννα ανοίγουν ένα νέο καφενέ σε ένα άλλο χωριό. Ωστόσο, αναγκάζονται να κάνουν ξανά το τραπέζι στους κατακτητές την παραμονή της εκτέλεσης μιας ομάδας ντόπιων αμάχων. Ένα δεύτερο Φίλεμα που οδηγεί ντόπιους και εισβολείς σε αποκαλύψεις και υπερβάσεις.
Διαβάστε επίσης: Οι νέες θεατρικές παραστάσεις από 20-26/3/2025
