Οι νέες θεατρικές παραστάσεις από 31/10-6/11/2024
Τριάντα εφτά θεατρικές παραστάσεις κάνουν πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα.
Αγαπητέ μ@λάκα
Τι συμβαίνει όταν ένας επιτυχημένος συγγραφέας, στη δίνη των καταχρήσεων και του metoo, μια σούπερ σταρ του σινεμά και sex symbol σε κλιμακτήριο και μια νεο- φεμινίστρια blogger σε νευρική κρίση, συναντιούνται στην σκηνή; Νέο-φεμινισμός, πατριαρχία, ουσίες, εθισμός, θεραπεία, διασημότητα, παρενόχληση, πανδημίες, σεξ, ψέματα, φιλία, μουσική, social media, σχέσεις, τρυφερότητα, μοναξιά, οργή, metoo, cinema, λογοτεχνία. Οι “Επικίνδυνες σχέσεις” στη μεταμοντέρνα τους εκδοχή δια χειρός Ντεπάντ, κόντρα σε κάθε πολιτική ορθότητα.
Ανεξάρτητα κράτη
Δεκέμβριος 1977. Έπειτα από καταδίωξη της αστυνομίας, ο γιατρός Βασίλης Τσιρώ- νης κλείνεται στο διαμέρισμά του στο Φάληρο μαζί με την οικογένειά του, αρνείται να παραδοθεί και ύστερα από τετράμηνη πολιορκία το κηρύσσει «ανεξάρτητο κράτος». 11 Ιουλίου 1978. Τρίτη, ξημερώματα γύρω στις τέσσερις. Στα γραφεία γνωστής εφημερίδας φτάνει η είδηση του θανάτου του γιατρού μετά από εντολή του υπουργείου Δημόσιας Τάξης για επέμβαση και τερματισμό της πολιορκίας. Μέσα σε αυτά τα γραφεία γινόμαστε μάρτυρες της ζωής των δημοσιογράφων του οργανισμού, από την πρώτη μέρα του εγκλεισμού μέχρι και τον θάνατο του Βασίλη Τσιρώνη, ακολουθώντας τη φανταστική ιστορία της Μαρίας Θεοφίλου, μιας νεαρής δημοσιογράφου, η οποία γοητευμένη από την περίπτωση του γιατρού αποφασίζει να εισχωρήσει στην υπόθεση και να μάθει την αλήθεια σχετικά με τις συνθήκες του θανάτου του. Ήταν αυτοκτονία, όπως ισχυρίστηκε η αστυνομία, ή κρατική δολοφονία;
Ασκητική – Salvatores Dei
Ένα από τα πιο εμπνευσμένα και συμπαγή κείμενα της ελληνικής γλώσσας, πολυεπίπεδο και αποκαλυπτικό, το δοκίμιο-μανιφέστο, στο οποίο ο Καζαντζάκης καταθέτει τις οδύνες και τις ελπίδες του προσωπικού του αγώνα για την ανεύρεση και την κατανόηση του Θεού, του δικού του Θεού, μεταφέρεται στη μορφή θεατρικού μονολόγου από τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Βασίλη Βασιλάκη.
Μέσα στην περίεργη εποχή που διανύουμε, όπου επαναπροσδιορίζονται αξίες και αρχές του κοινωνικού μας ιστού, η αιώνια κραυγή του Ν. Καζαντζάκη φαντάζει ως η πιο επίκαιρη από ποτέ. Η μάχη του ανθρώπου με τις δυνάμεις της υλικής, πνευματικής και ηθικής φθοράς και η ανάδειξη εκείνων των ικανοτήτων και αρετών του ανθρώπου που τον ωθούν να κοιτάζει ψηλά, να μάχεται, να δημιουργεί και να ελπίζει απελπισμένα.
Βότκα μολότοφ
Ο Άντον Τσέχωφ σκιαγραφεί χαρακτήρες τόσο από τα αστικά κέντρα, όσο και από την επαρχία της προεπαναστατικής Ρωσίας, μεγεθύνοντας με γλαφυρό τρόπο, αλλά πάντα με συμπάθεια, τις συνήθειες, τις εμμονές τους, τους φόβους τους, την προσήλωσή τους στα μικροσυμφέροντά τους, την αφέλειά τους, αλλά και την πονηριά τους. Επί σκηνής, παρελαύνουν χαρακτηριστικοί τύποι της εποχής και της κοινωνίας του. Από δασκάλες και νταντάδες, μέχρι παπάδες και οδοντίατροι. Όλοι οι ήρωες παραδίδονται, πανανθρώπινοι και
παντοτινοί, στην κρίση όλων μας για το χθες, το σήμερα και το αύριο
Γιατί δεν μάθατε ν’ αποφεύγετε το νερό..;
Τρία μονόπρακτα – τρεις εικόνες με την ρευστότητα του νερού στο φόντο μας κάνουν να αναρωτιόμαστε «γιατί δεν μάθαμε να αποφεύγουμε το νερό» όταν όλα γύρω και μέσα μας δείχνουν ότι αυτό θα είναι η καταστροφή μας; Είναι έτσι; Όλα είναι αβέβαια· το μόνο βέβαιο είναι πως η ποίηση και η αγωνία των έργων του Τενεσσί ευτυχώς θα μας καταδιώκουν πάντα.
Η δημοπρασία
Ο Αργύρης Μπακιρτζής παρουσιάζει το μονόπρακτο έργο «Η ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑ» του Σταύρου Τσιώλη, εκπληρώνοντας, έστω, πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του, το κάλεσμα και την προτροπή του να ετοιμαστεί για το ανέβασμα του έργου, δηλαδή να μάθει τα λόγια.
Διάδρομος 2
Έχοντας σκηνοθετήσει και ερμηνεύσει με μεγάλη επιτυχία το έργο, η σημαντική ηθοποιός Μάνια Παπαδημητρίου δίνει την σκυτάλη στον Δημήτρη Χαβρέ υπογράφοντας και πάλι τη σκηνοθεσία, διατηρώντας το ύφος που συγκίνησε και άφησε δυνατές εντυπώσεις στον κόσμο του θεάτρου. Χάριν αυτής της πολύ ενδιαφέρουσας συνύπαρξης, η τραγουδοποιός και θεατρική συγγραφέας Ευσταθία, κάνοντας την ανάλογη προσαρμογή, μας παραδίδει μια δεύτερη εκδοχή του πρώτου της θεατρικού έργου.
Οι δύο σκύλοι
Ο Κιχώτης, άυπνος, νηστικός, ακίνητος πολλά μερόνυχτα έξω από την είσοδο των επειγόντων περιστατικών ενός νοσοκομείου της πόλης. Εκεί τον βρίσκει ένα βράδυ ο Οδυσσέας… ή αλλιώς Μπέικον, ή Πασάς, ή Ζορό, ή Μήτσος, έχει πολλά ονόματα αυτός. Οι δυο τους δεν έχουν τίποτα που να τους συνδέει εκτός από το γεγονός ότι είναι και οι δύο σκύλοι! Και… μιλάνε. Βλέπουν νοσοκόμους και ασθενείς. Βλέπουν ζωντανούς και νεκρούς. Και περιμένουν. Κάποιον περιμένουν. Ίσως τον Γκοντό…
Ίσως τον Άνθρωπο…
Εντολή
H ιστορία ξεκινά όταν η Διδώ Σωτηρίου μέσα σε συνθήκες παρανομίας έρχεται σε επαφή με τον Μπελογιάννη με τον οποίο διατηρεί σχέση η αδερφή της Έλλη Παππά. Γρήγορα όμως η Διδώ Σωτηρίου παραμερίζει τη μυθιστορηματική αφήγηση και προχωράει στην δημοσιογραφική κάλυψη της δίκης, με πρακτικά, επιστολές και άρθρα εφημερίδων της εποχής.
Το επάγγελμα της μητρός μου
Το έργο είναι μια διασκευή του ομώνυμου διηγήματος του Μποστ που έγινε από τον Θανάση Παπαγεωργίου που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2020, κάνοντας ελάχιστες παραστάσεις λόγω της πανδημίας. Η τωρινή διασκευή περιλαμβάνει πολλά νέα στοιχεία. Βρισκόμαστε στα 1920. Οι οικονομικές συνθήκες είναι κάκιστες. Η σύζυγος αναγγέλλει στον σύζυγο και τα παιδιά της ότι αποφάσισε να εργαστεί κι εκείνη για να συνδράμει στα οικονομικά του σπιτιού. Έτσι σκέφτηκε να γίνει πόρνη. Την εξέλιξη μόνο ένας Μποστ θα μπορούσε να τη φανταστεί, έτσι όπως εκείνος ήξερε να σχολιάζει την κοινωνική υποκρισία. Το διήγημά του γράφτηκε το 1961 για τις στήλες της ‘’Καθημερινής’’ όπου εργαζόταν και το αποτέλεσμα ήταν να απολυθεί από την Ελένη Βλάχου διότι προσέβαλε το κύρος της εφημερίδας και την ηθική των αναγνωστών της. Ο Θανάσης Παπαγεωργίου προχωράει ακόμη περισσότερο τον μποστικό σουρεαλισμό, και σε όλους εκείνους που πιθανόν να ενοχληθούν από την τολμηρότητα του θέματος, απαντάει όπως απάντησε και ο Μποστ στην Ελ. Βλάχου: ‘’δυστυχώς χάσατε το χιούμορ σας’’!
Η ετυμηγορία
Το τρομερά επίκαιρο θέμα στις μέρες μας, της απονομής δικαιοσύνης, πραγματεύεται η πολυεπίπεδη ιστορία της Ετυμηγορίας. Ο Φρανκ Γκάλβιν, ένας ξεπεσμένος αλκοολικός δικηγόρος, αναλαμβάνει να δικαιώσει τη νεαρή πελάτισσά του, Ντέμπορα Κέιτ, που πέφτει σε κώμα από ιατρικό λάθος στο νοσοκομείο της καθολικής εκκλησίας «Αγία Αικατερίνη» στη Βοστώνη. Εναγόμενοι στην υπόθεση είναι οι μεγαλογιατροί του νοσοκομείου, τους οποίους εκπροσωπεί ο αδίστακτος ισχυρός δικηγόρος Εντ Κονκάννον. Η αναζήτηση της αλήθειας και η ηθική δικαίωση του θύματος περνά μέσα από πολλά εμπόδια και ανατροπές. Ο Φρανκ Γκάλβιν θα τα βάλει με τη φαιδρότητα των θεσμών και την υποκρισία των ισχυρών. Η Ντέμπορα Κέιτ θα γίνει η αφετηρία μιας άλλης σχέσης με τον εαυτό του και την ουσία της ζωής του. Η ιστορία της Ετυμηγορίας δεν είναι άλλη από τη σύγκρουση του διεφθαρμένου συστήματος εξουσίας και της ανθρώπινης μονάδας που παλεύει με εντιμότητα και αξιοπρέπεια για έναν πιο δίκαιο και ανθρώπινο κόσμο.
Ήλιος με δόντια
«Έχω ένα προαίσθημα πως σήμερα θα πάει η ιστορία ως το τέλος, ναι, ναι…» λέει και ξαναλέει ο απόκληρος Κωνσταντής· ή «Ιδιώνυμο» ή «η δεύτερη μεγάλη ντροπή του Φρουρίου» , όπως τον ξέρανε στη γειτονιά, στη φτωχιά προκυμαία της Χίου.
Σήμερα, ο Κωνσταντής θα κατορθώσει να βάλει τη ζωή του σε σειρά, φτάνοντας σ’ αυτή τη μαύρη μέρα που αλλάξανε όλα κι έχασε τον μόνο άνθρωπο που τον αποδέχτηκε, όπως είναι. Σήμερα, μέσα απ’ τις μνήμες του Κωνσταντή θα αναβιώσουν μερικές από τις σημαντικότερες σελίδας της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Σήμερα, θα ακουστεί για πρώτη φορά, η φωνή αυτού που αναγκάστηκε να σωπαίνει, για να μην προκαλεί τους «ευυπόληπτους και νοικοκυρεμένους». Γεννημένος στις αρχές του προηγούμενου αιώνα σε μια παράγκα μέσα στο Φρούριο της Χίου, ο Κωνσταντής παλεύει με τις μνήμες, τις πληγές και τα πάθη μιας ολόκληρης κοινωνίας που τον κατέκρινε για τη διαφορετικότητά του και τον περιθωριοποίησε.
Ήρωες
Οι Ήρωες επιστρέφουν!
Πριγκίπισσες από την Μόσχα, σαδομαζοχιστές φύλακες και πολιτικοί κρατούμενοι, ιερόδουλες, gay Ηπειρώτες, ακολουθούν τα βήματα του tango, χορεύοντας τσάμικο και τραγουδούν στη σκηνή του νέου Θεάτρου Ψυρρή, βαριά ποπ και ελαφριά ζεϊμπέκικα προσφέροντας υψηλή θετική ενέργεια.
Μια μουσικοσατυρική παράσταση στα όρια της επιθεώρησης. Εδώ που οι Ήρωες εμπνέονται από τα όνειρα, τη ματαίωση, τη μοναξιά, την ενοχή, από δραματοποιημένα από την αιφνιδιαστική ύπαρξη του παραλόγου και της ανθρώπινης γελοιότητας. Η επιθεώρηση στα καλύτερα της!
Όσοι μέχρι τώρα δεν έχετε πάρει γεύση από Ήρωες σπεύσατε!
Στόχος των Ηρώων η ίδια η ζωή.
John
Ένα μικρό πανδοχείο με “βούληση”. Μια πρόσχαρη ξενοδόχος και η τυφλή φίλη της με το σκοτεινό παρελθόν. Ένα ζευγάρι που αντιμετωπίζει προβλήματα στη σχέση του και παλεύει να μείνει μαζί, ενώ κάνει tour σε μνημεία πολέμου.
Παιδικά τραύματα, λατινικά ξόρκια, λίστες πουλιών, πλάσματα του Lovecraft, το άγρυπνο σύμπαν που παρακολουθεί, φαντάσματα και υπερφυσική δραστηριότητα, νεοπλατωνισμός, μια θυμωμένη κούκλα, δυσπιστία και απιστία.
Ένα σκηνικό γεμάτο ένταση και μυστήριο, όπου κάθε λεπτομέρεια έχει σημασία. Χαρακτήρες πολύπλοκοι και βαθιά ανθρώπινοι, διάλογοι γεμάτοι υπονοούμενα και μία σιωπή εκκωφαντική.
Κάποια στιγμή θα μάθετε ποιος είμαι
Μια γυναίκα δέχεται επί δέκα χρόνια τα τηλεφωνήματα ενός αγνώστου άνδρα, που δεν αποκαλύπτει ποτέ την ταυτότητά του, και αναβάλλει επ’ αόριστον μια συνάντηση μαζί της. Η παράδοξη αυτή σχέση, βυθίζει τη γυναίκα στην προσμονή αλλά και στη μνήμη. Από εκεί θα αναδυθούν μορφές και γεγονότα της ζωής και της πόλης της, η σκληρότητα, η αδιαφορία, αλλά και η ομορφιά ενός πολύ προσωπικού της ταξιδιού στη γυναικεία φύση και την ελευθερία της σκέψης. Όταν ο άνδρας θα σταματήσει να τηλεφωνεί, η γυναίκα θα έχει φτιάξει ήδη λέξη – λέξη, το μονοπάτι αντίδρασης και εξόδου που θα την οδηγήσει λυτρωτικά στον τόπο της δικής της Γαλήνης.
Το κιβώτιο
Στα τέλη του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, μια ομάδα ανταρτών αναλαμβάνει μετά από σχετική εντολή του Γενικού Αρχηγείου να μεταφέρει, περνώντας μέσα από εχθρικό έδαφος, ένα κιβώτιο αγνώστου περιεχομένου, με παραλήπτες τη διοίκηση μιας ανταρτοκρατούμενης πόλης. Στη διάρκεια της αποστολής η ομάδα αρχίζει να χάνει τα μέλη της σταδιακά μέχρι που τελικά σώζεται ένας μόνο αντάρτης, ο οποίος τελικά κατορθώνει να παραδώσει το κιβώτιο. Όταν όμως φτάνει στον προορισμό του, διαπιστώνεται πως είναι άδειο και ο αντάρτης φυλακίζεται από τους άλλους συντρόφους του ως δολιοφθορέας. Σε μια συγκλονιστική προσπάθεια να αποδείξει την αθωότητά του, ο ήρωας αρχίζει να συντάσσει αναφορές στον ανακριτή, όπου δεν διστάζει να εξηγεί και να ερμηνεύει, το νόημα της παράδοξης αποστολής τους. Ο συντάκτης των αναφορών δεν γνωρίζει τίποτα για την ταυτότητα του ανακριτή ούτε για τους δεσμώτες του, ούτε αν ο ανακριτής διαβάζει τα όσα του γράφει.
Η κρεατόπιτα
Όταν μια γυναίκα επιστρέφει στο σπίτι της και δεν βρίσκει την κόρη της, βγαίνει έξω στους δρόμους για να την αναζητήσει έχοντας μαζί της ένα τάπερ με κρεατόπιτα. «Άραγε εμείς περπατάμε στους δρόμους ή οι δρόμοι μάς υποδεικνύουν να τους βαδίσουμε ανάλογα;».
Σαν μια μεγάλη Κοκκινοσκουφίτσα περιπλανιέται σε μια πόλη-λαβύρινθο συναντώντας όσα δεν μπορούσε να φανταστεί και δε θα’ θελε να έχει συναντήσει,. «Περπατάω στους έρημους δρόμους. Στον έρημο κόσμο μας. Σ’ έναν κόσμο γεμάτο λύκους – οι λύκοι δεν είναι κακοί είναι απλώς σαρκοφάγοι. Οι άνθρωποι είναι… Τι; Τι είναι; Τι δεν είναι;»
Τα μέρη και τα πρόσωπα διαδέχονται το ένα το άλλο αστραπιαία σαν μια σαρωτική καταιγίδα, οι θόρυβοι εναλλάσσονται με τη μουσική, η πρόζα με το ζωντανό τραγούδι, σ’ ένα μεταίχμιο εφιάλτη και φαντασίας γεννώντας αγωνίες και ερωτήματα που αναζητούν απαντήσεις.
Η ιστορία μιας γυναίκας της διπλανής πόρτας που παρατηρεί σαν για πρώτη φορά τον κόσμο, ξυπνώντας από τον λήθαργό της: «Έρχονται σου λέω… Πάντα έρχονται αυτοί που δεν πρέπει όταν κλείνουμε τα μάτια στον κόσμο που ζούμε!».
Μάθε με να φεύγω
Η Αγνή, ιδιοκτήτρια ενός παλιού ξενοδοχείου χτισμένου κοντά στα ερείπια ενός αρχαίου παλατιού. Ο αδερφός της Ίων, συγκάτοικος, σύμμαχος και αντίπαλός της. Ένας μυστηριώδης ανώνυμος Άντρας, που επιστρέφει χρόνια μετά από μια θυελλώδη ερωτική νύχτα που πέρασε εκεί. Ένα παραλίγο ειδύλλιο, ένας ανεξιχνίαστος φόνος κι ένας βίαιος, εντελώς παράλογος χωρισμός. Ένα ιδιότυπο διακειμενικό παιχνίδι με την επιστροφή του ομηρικού Οδυσσέα στην Πηνελόπη του.
Medea loading
Το παρελθόν της Μήδειας συναντά το παρόν σύγχρονων θηλυκών υπάρξεων σε μια προσωπική αφήγηση, καθώς όπως υποστηρίζει η ερμηνεύτρια Ρόζα Προδρόμου, «οι γυναίκες έχουν ακόμη ανάγκη να ανακτήσουν το χώρο τους».
Οι θεατές παρακολουθούν την αφήγηση, προσκεκλημένοι σε μια τελετή τσαγιού με την χειρονομία και την ιεροτελεστία της Ανατολής, καταγωγή της βάρβαρης πρωταγωνίστριας του Ευριπίδη.
Σαν να γίνονται με έναν τρόπο «συμμέτοχοι στην ιστορία και το βίωμα της Μήδειας που μοιάζει να έχει ανάγκη να ξαναπεί την ιστορία της».
Η παράσταση υψώνεται σαν μια κραυγή επιβίωσης, μια ωδή στη μητρότητα, μια επίκληση στην τρυφερότητα, έναν εκστατικό χορό απελευθέρωσης, όπου η Μήδεια, φως σε έναν κόσμο που γκρεμίζεται, καλεί σε εξέγερση ενάντια στις κοινωνικοπολιτικές επιταγές του φύλου της.
Μηχανή Άμλετ
Υπάρχει ελπίδα να γεννηθεί ένας νέος κόσμος; Υπάρχει γλώσσα που να μπορεί να εκφράσει τις αγωνίες της ανθρώπινης ύπαρξης; Αναμιγνύοντας την Ιστορία με την ιστορία κάθε ανθρώπου και υπογραμμίζοντας την ταύτιση του «εγώ» με το «εμείς», η Μηχανή Άμλετ μας δείχνει έναν δρόμο για να βγούμε από το χάος: να σταματήσουμε να ασχολούμαστε μόνο με τον εαυτό μας, να στρέψουμε το βλέμμα μας στους άλλους. Πριν να είναι αργά.
Μίξερ
Ένας νέος φέρελπις καλλιτέχνης θέλει διακαώς να ανεβάσει τον Άμλετ. Όμως, λόγω εξαιρετικά χαμηλού μπάτζετ, τελικά αλλάζει το όραμά του και αντί για τον Άμλετ παίζει τον Βαγγέλη, που αντί για τη Δανία, ζει κάπου στην Κυψέλη. Θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να καταφέρει να ανεβάσει την παράστασή του. Μαζί με μια ακόμη ηθοποιό πρόκειται να παίξουν όλους τους ρόλους του έργου.
Η παράσταση ξεκινά και μπροστά μας ξετυλίγεται η ιστορία του Βαγγέλη που από άσημος πορτιέρης, καταλήγει μέσα από μια σειρά παράδοξων γεγονότων να γίνει αρχηγός του κράτους. Ενός κράτους εντελώς διαλυμένου και ανοργάνωτου στο οποίο κυριαρχεί η διαφθορά, η λαμογιά και η τσαπατσουλιά. Σ’ αυτή την ξέφρενη πορεία «ανέλιξής» του, ο ήρωας θα συναντήσει στον δρόμο του χαρακτήρες που είτε θα του βάλουν εμπόδια είτε θα του αλλάξουν εντελώς τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα.
Παπάγια μάντολες
Πρόκειται για τη βραβευµένη µαύρη κωµωδία του Αντώνη Κρύσιλα που αφηγείται την πορεία ενός καταξιωµένου Σεφ από την απόλυτη δόξα ως το κελί της φυλακής. Μια ιστορία δοσµένη µε καυστικό χιούµορ, που συνθέτει ένα µαγειρικό καµβά από εντελώς ετερόκλητα υλικά! Δε µένει όµως σ’αυτό. Το έργο µπαίνει πιο βαθιά και δε διστάζει να κατονοµάσει τα κακώς κείµενα της εποχής τόσο στην πολιτική σκηνή της χώρας όσο και στο σύγχρονο τρόπο ζωής.
Το “κακό παιδί της µαγειρικής” όπως τον αποκαλεί ο συγγραφέας λέει όλα αυτά που όλοι µας έχουµε σκεφτεί αλλά κανείς δεν έχει τολµήσει να κάνει. Όπως αναφέρει και στο κείµενο: Θα µπορούσα βέβαια να κάνω αυτό πού µου ζήτησαν. Να τους τραπεζώσω, να εισπράξω µισό ετήσιο προϋπολογισµό και να το βουλώσω. Όπως έκανα πάντα. Όπως κάνουµε όλοι µας πάντα. Θα ήµουν έξω τώρα. Καταξιωµένος. Όχι όµως και ελεύθερος!
«Παπάγια Μάντολες» έχει το menu και σας περιµένουµε να το απολαύσετε. Ελάτε χωρίς ενοχές!
Το πάρτι της ζωής μου
Η παράσταση φαινόμενο, «Το Πάρτυ της Ζωής μου» με την Ελένη Ράντου σ’ ένα ρόλο ζωής και σε σκηνοθεσία Ανέστη Αζά, μετά από 2 σεζόν απόλυτων sold out, με περισσότερους από 100.000 θεατές και του πλέον δυσεύρετου εισιτηρίου στο θέατρο, δίνει ραντεβού από τον Νοέμβρη στο θέατρο Διάνα για τρίτη χρονιά με ανανεωμένη διάθεση και σύνθεση. Στο φετινό μουσικό ταξίδι της παράστασης συμμετέχει η Μιρέλα Πάχου σε τραγούδι και ακορντεόν και ο Αλέξανδρος Ιακώβου στο βιολί. Ένα ταξίδι αισθήσεων και μνήμης με τις μελωδίες των String Demons και τις μουσικές της συλλογικής μας μνήμης.
Το Πήδημα
Τι στο καλό συμβαίνει με τον έρωτα; Γιατί δεν είναι όπως παλιά;
Μια αντι-κωμωδία χωρίς προφυλάξεις, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Αγιοπετρίτη-Μπογδάνου. Έξι άνθρωποι σε ένα μπαρ. Πενήντα λίρες χρέος. Μία τουαλέτα γυναικών. Ένας αιχμάλωτος που πρέπει να δικαιώσει τους υπόλοιπους. Και είναι παραμονή Πρωτοχρονιάς. Κάποιοι τα παρατάνε. Κάποιοι το παρατραβάνε. Κάποιοι απατούν. Κάποιοι την πατάνε. Κάποιοι χρωστούν. Και ένας μόνο θα την πληρώσει ακριβά.
Ο Ποπολάρος
Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο λαός της Επτανήσου και ειδικά της Ζακύνθου είναι χωρισμένος σε δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα: τους άρχοντες – αργόσχολους και κληρονομικά πλούσιους και τους ποπολάρους – νέους επιστήμονες, έμπορους και τεχνίτες. Το καλοκαίρι στη Μπόχαλη, στα κτήματα του πατέρα της κόντε Ντιμάρα η Έλντα πλήττει με την ανούσια παρέα των δύο ανόητων ξαδελφών της, της Κιάρας και της Τερέζας. Για να περάσει την ώρα της επιτρέπει στο νεαρό Ζέπο Πεμπονάρη – ποπολάρο στην καταγωγή και φοιτητή της Νομικής – να την πλησιάσει. Όταν επιστρέφουν στην πόλη, ο Ζέπος νομίζει πως η Έλντα τον αγαπά αληθινά μέχρι που ενημερώνεται από την Τερέζα, την ξαδέλφη της ότι η Έλντα δεν θέλει πλέον να τον ξαναδεί κι εκείνος θυμώνει, αντιδρά και τη διεκδικεί. Ο πατέρας της Έλντας γίνεται έξαλλος διότι εκείνο το διάστημα ετοιμάζεται να την παντρέψει με κάποιον εγγλέζο αντίστοιχης κοινωνικής τάξεως. Ο Ζέπος επαναστατεί και στρέφεται ενάντια σε όλη την τάξη των ευγενών, μα οι άρχοντες είναι ισχυροί!!! Θα καταφέρει αυτός, ένας «ποπολάρος» να τα βάλει μαζί τους και να κερδίσει την καρδιά της αγαπημένης του Έλντας;
Προδοσία
Η ιστορία μέσα από εννιά σκηνές εξελίσσεται σε μια δεκαετία, που όμως ευρηματικά ξεκινάει από το τέλος της προς την αρχή, παρακολουθώντας με αντίστροφη χρονική σειρά όχι μόνο το θυελλώδες ξεκίνημα της παράνομης σχέσης της Έμμας και του Τζέρρυ, αλλά και όλη την διαδρομή της φθοράς των σχέσεων και των τριών χαρακτήρων.
Τα μυστικά, τα ψέματα, και οι ίντριγκες, πρωταγωνιστούν σε αυτό το υπερβατικό ερωτικό τρίγωνο που θα μπορούσαν να είχαν σχέση όλοι με όλους… όπως ο Πίντερ δεν διστάζει να υπονοήσει δίνοντας μια πλατύτερη έννοια στην λέξη «προδοσία» και ιντριγκάροντας τον θεατή να αναστοχαστεί το δικαίωμα τελικά του καθενός, εάν έτσι νοιώσει, να υπερβεί τα δεσμευτικά όρια μιας κοινωνικής σύμβασης, που οι τρεις αυτοί χαρακτήρες με δυσκολία μεν, αλλά παραδομένοι τελικά στο πάθος τους επέλεξαν να μην ακολουθήσουν… «Δεν μπορείς να κατηγορείς τον νόμο της βαρύτητας που ο κόσμος πέφτει στα δίκτυα του έρωτα» όπως έλεγε και ο Αϊνστάιν.
4.48 Psychosis
Μια διασκευή – αφιερωματική παράσταση που ενώνει το κύκνειο άσμα της αυτόχειρος βρετανίδας συγγραφέως με τις φωνές των Judie Garland, Amy Winehouse, Dalida, Merlin Monroe, Edith Piaf, όπου η ζωή και ο θάνατός τους συνδέεται με το σκοτεινό ποιητικό της έργο. Ένα έργο κραυγή για την ζωή, λύτρωσης από μια αφόρητη ζωή, επιθυμία για μια άλλη ζωή. Το 4.48 Psychosis μοιάζει να είναι ο αγωνιώδης επιθανάτιος ρόγχος της Sarah Kane αφού ένα χρόνο μετά την συγγραφή του θα αυτοκτονήσει στην ψυχιατρική κλινική όπου νοσηλευόταν με βαριά κατάθλιψη.
Προσπαθώντας να ισορροπήσει μεταξύ του θέλω και δεν θέλω, ναι αλλά όχι, υπακούω αλλά αντιδρώ, ο διαταραγμένος ψυχισμός της Sarah Kane, εγκλωβίζεται σε ένα φαύλο κύκλο διπλών μηνυμάτων, με δυσνόητες συμπεριφορές, που ενδύονται τον γυμνό ρεαλισμό της παράνοιας, φέρνοντας συγκρούσεις, απελπισία, πόνο, και ματαίωση. Από την άλλη, οι παγκοσμίου φήμης ερμηνεύτριες παρά την αυτοκαταστροφική τους διάθεση και την συνειδητή ή ασυνείδητη απόφαση τους να κόψουν το νήμα της ζωής τους, ζωντανεύουν μέσα από τα τραγούδια τους, δίνοντας την δική τους συμβολιστική σημειολογία.
Τα 39 σκαλοπάτια
Ο Richard Hannay, ένας άνδρας με μια μάλλον βαρετή ζωή, γνωρίζει μια μυστηριώδη γυναίκα και βρίσκεται ξαφνικά μπλεγμένος σε ένα πολύπλοκο σχέδιο κατασκοπείας. Θανατηφόρα μυστικά, καταδιώξεις, αλλά και ρομαντισμός, μπλέκονται με μαεστρία και καταιγιστικούς ρυθμούς. «Τα 39 Σκαλοπάτια» είναι μια διασκευή που βασίζεται τόσο πάνω στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζον Μπιούκαν (1915), όσο και στην γνωστή ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ (1935). Κι όμως, ο Μπάρλοου εμπλουτίζει τη γνωστή υπόθεση με γενναίες δόσεις χιούμορ, μετατρέποντάς την σε μία κωμική περιπέτεια με καταιγιστικές ανατροπές και ατμόσφαιρα που θυμίζει Monty Python. Η παράσταση προσφέρει μία γρήγορη, απολαυστική θεατρική εμπειρία, που ξεχωρίζει για τις δυνατές ερμηνείες και την αξιοθαύμαστη σκηνική δημιουργικότητά της.
Τρώμε, παιδιά
«Κόλαση είναι οι γονείς μας, άρα εμείς οι ίδιοι».
Μετά τον θάνατό τους, τρία παιδιά έχουν βρεθεί σε έναν μεταιχμιακό τόπο, που θυμίζει μεσημεριανό τραπέζι μιας μέσης ελληνικής οικογένειας, μπροστά από την ελληνική τηλεόραση.
Η Πύλη της Κόλασης
Το νέο έργο του Γιάννη Καλαβριανού έχει ως αφετηρία δύο θυελλώδεις ερωτικές ιστορίες. Η πρώτη συνέβη τον 19ο αιώνα. Δύο από τους σημαντικότερους γλύπτες του κόσμου, ο Αύγουστος Ροντέν και η Καμίγ Κλοντέλ, ερωτεύονται. Ο Ροντέν, που διατηρούσε παράλληλα άλλη μόνιμη σχέση, ανακαλύπτει και εμπνέεται από την ιστορία ενός παράνομου ζευγαριού του 13ου αιώνα, του Πάολο και της Φραντσέ- σκα. Εκείνοι έζησαν έναν κρυφό έρωτα, ενώ η Φραντσέσκα ήταν παντρεμένη με τον αδερφό του Πάολο.
Ο Ροντέν θα δημιουργήσει μερικά από τα πιο εμβληματικά γλυπτά όλων των εποχών, τον Σκεπτόμενο, την Πύλη της Κόλασης και το Φιλί, που απεικονίζει τους αγκαλια- σμένους Πάολο και Φραντσέσκα. Και θα γίνει διάσημος. Αντίθετα, η πατριαρχική εποχή θα διαλύσει το ταλέντο και τον ψυχισμό της Καμίγ Κλοντέλ και θα την κλείσει σε ψυχιατρείο για 30 χρόνια.
Ριχάρδος III*
Μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο των Ρόδων μεταξύ των οίκων Γιορκ και Λάνκαστερ, η Αγγλία απολαμβάνει μια περίοδο ειρήνης. Όμως, ο μικρότερος αδελφός του βασιλιά, ο Ριχάρδος, καταστρώνει σχέδια εξόντωσης των φυσικών διαδόχων και των αντιπάλων του για να κατακτήσει τον θρόνο της Αγγλίας, σχέδια που στη συνέχεια υλοποιεί με απόλυτη επιτυχία. Έτσι, παρακολουθούμε τη μακιαβελική άνοδο στην εξουσία ενός διεφθαρμένου ανθρώπου και τη σύντομη βασιλεία του, την οποία διακόπτει ο βίαιος θάνατός του.
Κατά τη διάρκεια των πρόβων για το ανέβασμα του σαιξπηρικού Ριχάρδου III, ένας σκηνοθέτης φέρεται αυταρχικά και παρενοχλεί τους ηθοποιούς του. Όσο οι πρόβες προχωρούν ο σκηνοθέτης, που έχει κρατήσει για τον εαυτό του και τον πρωταγωνιστικό ρόλο, γίνεται όλο και πιο πιεστικός, ειδικά απέναντι σε έναν νεαρό ηθοποιό, οδηγώντας τις πρόβες στα άκρα. Πολλά χρόνια μετά το ανέβασμα της παράστασης, ο ηθοποιός αποφασίζει να μοιραστεί την ιστορία του.
Ο αστερίσκος στον Ριχάρδο ΙΙΙ* καταδεικνύει τις σκοτεινές ιστορίες κατάχρησης εξουσίας πίσω από τις κλειστές πόρτες των προβών, που όλο και πιο συχνά πλέον έρχονται στη δημοσιότητα. Η ελεύθερη αυτή διασκευή είναι προϊόν μυθοπλασίας και δεν αναφέρεται σε αληθινά πρόσωπα και καταστάσεις.
Η σκιά της μύγας
Μια γυναίκα απροσδιόριστης ηλικίας.
Ένα καφενείο γεμάτο τουρίστες.
Μια ανακαίνιση εκ βάθρων.
Ένας προορισμός.
Μια λυτρωτική άφιξη.
Η παράσταση παίζεται σε γειτονιές της πόλης, αποκλειστικά σε καφενεία. Από το κέντρο του Πειραιά μέχρι τον Κορυδαλλό, τη Νίκαια και τη Δραπετσώνα, Η σκιά της μύγας ταξιδεύει για να συναντήσει τους κατοίκους της πόλης και να αφηγηθεί την ιστορία της με τρόπο άμεσο, ανθρώπινο, αγωνιώδη, ειλικρινή.
Το καφενείο, ως χώρος κοινωνικοποίησης, ανταλλαγής ιδεών και καθημερινής αλληλεπίδρασης, γίνεται το φυσικό σκηνικό μιας παράστασης που ακροβατεί στα όρια της νοσταλγίας, του ρεαλισμού και της ονειροπόλησης.
Ο τελευταίος χορός
Δύο άνθρωποι, μια ευλογημένη ενότητα…
Ο γάμος τους ήταν το επισφράγισμα της ερωτικής τους σχέσης. Οι αμοιβαίοι συμβιβασμοί και οι υποχωρήσεις, έκαναν την συμβίωσή τους να είναι γεμάτη αληθινή αγάπη, υπομονή και σεβασμό.
Χρόνια μετά, ο έρωτας και το πάθος δεν έχει καταλαγιάσει.
Υπάρχει όμως κάτι, που θα καταστρέψει την αρμονική συνύπαρξη και θα αναθεωρήσει την σχέση τους.
Κάποιο γεγονός, που θα ταράξει τα νερά της γνήσιας αγάπης. Υπάρχουν άραγε αποθαρρυντικές διαψεύσεις στον έρωτα; Μήπως κουράσει κάποτε, η ισοπεδωτική καθημερινότητα;
Μήπως οι αγνοημένες ανάγκες, ή ακόμα ο ανθρώπινος εγωισμός, κλέψουν την δυναμική του έρωτα τους;
Σ’ ένα κλίμα αγωνίας, αναζητούν απεγνωσμένα την αλήθεια, μια αλήθεια καλά κρυμμένη, που αλλάζει δραματικά την ζωή τους.
Ώσπου σε ένα χορό, η αναπνοή επιβραδύνεται, τα λόγια χάνονται, τα όνειρα σβήνουν, όλα γύρω γκρεμίζονται…
Είναι ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΧΟΡΟΣ.
Τυφλοί
Τόπος δράσης στους Τυφλούς είναι ένα αρχαίο δάσος του Βορρά.
Μια ομάδα τυφλών αντρών και γυναικών ξεμένουν ολομόναχοι και αβοήθητοι στο δάσος αφού, ο ιερέας που τους συνόδευε σε μια έξοδο τους από το ίδρυμα που τους περιθάλπει σε ένα ερημικό νησί πεθαίνει ξαφνικά, αφήνοντας τους εκεί μόνους και αβοήθητους μέσα στην τυφλότητα τους σε μια μεταφυσική Αγωνία όπου δοκιμάζονται τα όρια του ανθρώπου.
Στην παράσταση, αναδεικνύεται η έντονη αλληγορία του έργου και ο βαθύς συμβολισμός του περί της Τυφλότητας του σύγχρονου Ανθρώπου απέναντι στα σημερινά τεράστια ζητήματα που σηματοδοτούν την κρίση της εποχής μας.
Γιατί δεν μπορούμε να δούμε τι συμβαίνει γύρω μας;
Γιατί επιλέγουμε να είμαστε τυφλοί απέναντι σε ζητήματα που καταστρέφουν συστηματικά την ύπαρξη μας, την καθημερινότητα μας, το επίπεδο της ζωής μας;
Γιατί επιλέγουμε την τυφλότητα, γιατί επιλέγουμε να μην βλέπουμε τον Πλανήτη μας που πεθαίνει, το Περιβάλλον που καταστρέφεται, τη Δημοκρατία που δοκιμάζεται, τον Πόλεμο και την καθημερινή Βία που αφανίζουν την ανθρώπινη μας υπόσταση, τη σχέση μας με τον άλλον που διαλύεται;
Γιατί εθελοτυφλούμε;
Γιατί βαδίζουμε με κλειστά πεισματικά τον νου και τα μάτια μας σε ένα αναπότρεπτο τέλος;
Υπάρχει ελπίδα να ανοίξουμε ξανά τα μάτια μας στο Φως και που κρύβεται;
Underground
Το «Underground» αφηγείται την επική ιστορία δύο φίλων, του Μπλάκι και του Μάρκο, με φόντο την πολιτική αναταραχή και τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Υπό την νέα διασκευή και τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Σέρβου σκηνοθέτη Νικίτα Μιλιβόγεβιτς, αναδεικνύεται η ουσία του αριστουργήματος του Κοβάσεβιτς, εμπλουτίζοντάς το παράλληλα με νέες προοπτικές.
Φωτιά και νερό
Σε μια ανώνυμη πόλη της Ευρώπης ζουν ο Ιρακινός Σαΐντ και η σύντροφός του, η Ιρανή Χαγιάτ, σημαδεμένοι από τις τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος που άφησαν στην πατρίδα τους. Ένας άντρας κάνει λάθος στη διεύθυνση, μπαίνει στο σπίτι τους και βρίσκεται ξαφνικά όμηρος του Σαΐντ. Η Χαγιάτ προσπαθεί να τον συνετίσει, αλλά δεν τα καταφέρνει. Ο Σαΐντ, ο οποίος θεωρεί ότι οι ντόπιοι τον αντιμετωπίζουν ρατσιστικά, προσπαθεί να αποδείξει στον Ξένο, ότι προέρχεται από ένα μέρος πολιτισμένο και ότι του αξίζει να του φέρονται ανάλογα. Του διδάσκει με το ζόρι αραβική ιστορία και σκάκι. Ζουν μαζί εφτά μέρες και νύχτες.
Αρχικά, οι δύο άντρες, παγιδευμένοι στη μεταξύ τους σύγκρουση, βρίσκουν για λίγο δρόμο επικοινωνίας, ανακαλύπτουν ότι έχουν αρκετά κοινά στοιχεία και πλησιάζουν ο ένας τον άλλον, ώσπου το ενδιαφέρον και των δύο για τη Χαγιάτ αναζωπυρώνει τον ανταγωνισμό τους. Στο έντονα συγκρουσιακό περιβάλλον εισβάλλει ο έρωτας και οι δύο άντρες έρχονται αντιμέτωποι διεκδικώντας την αγάπη της γυναίκας.
Το κείμενο αναδεικνύει στοιχεία της ζωής και της κουλτούρας δύο διαφορετικών πολιτισμών, του Ιράν και του Ιράκ, ενός άδικου πολέμου, αλλά κυρίως τον ψυχικό κόσμο των ανθρώπων που βίαια αποχωρίζονται τον προηγούμενο τρόπο ζωής τους και εγκλωβίζονται σ’ ένα νέο, ξένο περιβάλλον.
Ωραία μου κυρία
Ένα φτωχό λαϊκό κορίτσι, που πουλάει λουλούδια στους κρύους δρόμους του Λονδίνου για να ζήσει, μεταμορφώνεται σε μια νεαρή αριστοκράτισσα με αφορμή ένα στοίχημα δυο φίλων.
Και ο έρωτας δεν αργεί να έρθει…!
Διαβάστε επίσης: Οι νέες θεατρικές παραστάσεις από 24-30/10/2024
