Οι νέες θεατρικές παραστάσεις από 9-15/1/2025
Οκτώ νέες παραστάσεις κάνουν πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα.
Αγαμέμνων: ο κύκλος του αίματος
Η διασκευή μεταφέρει το έργο στη σύγχρονη πολιτική σκηνή ενός δυτικού κράτους, όπου, στο τέλος του πολέμου, όλοι έρχονται αντιμέτωποι με τη ματαιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Το έργο ξαναβλέπει την ιστορία από τα μάτια της Κλυταιμνήστρας. Και εδώ η Κλυταιμνήστρα δεν είναι ο εκδικητής, αλλά ο εγκλωβισμένος άνθρωπος που προσπαθεί να σπάσει τον τοίχο της πραγματικότητας που έχει δημιουργήσει για τον εαυτό του. Κι όταν θα προσπαθήσει να αντισταθεί, θα μεταμορφωθεί σε στιγματισμένη, θα γίνει θύμα και θήραμα και θα θυσιαστεί, ως άλλη Ιφιγένεια, στο όνομα της «δικαιοσύνης» που ισοπεδώνει τα πάντα.
H αισθηματική αγωγή· ερευνώντας ένα αρχείο ρωγμών
Στις σελίδες της «Αισθηματικής αγωγής» (1869) του Gustave Flaubert, παράλληλα με την προσωπική ιστορία εξελίσσεται και η συλλογική, τα γεγονότα που πλαισιώνουν την επανάσταση του 1848, που τερμάτισε την Ιουλιανή Μοναρχία (1830-1848) και οδήγησε στη δημιουργία της Δεύτερης Γαλλικής Δημοκρατίας (1848-1851), την οποία διαδέχτηκε αμέσως η Δεύτερη Αυτοκρατορία (1852-1870). Με πλαίσιο τη μεταβατική αυτή περίοδο, εποχή κομβική όχι μόνο για τη Γαλλία, ο Flaubert αφηγείται, με ύφος ειρωνικό-σατιρικό, όχι απλώς έναν ανεκπλήρωτο έρωτα για μια παντρεμένη γυναίκα, αλλά και όλη τη διάψευση της γενιάς του σε έναν κόσμο αμφιλεγόμενο.
Βασιλιάς Ληρ
Ο Ληρ, βασιλιάς της Βρετάνης, σε προχωρημένη ηλικία αποφασίζει να διαιρέσει και να παραχωρήσει το βασίλειό του στις τρεις κόρες του, ζητώντας ως αντάλλαγμα να δηλώσουν δημόσια το μέγεθος της αγάπης τους για αυτόν. Ενθουσιασμένος από τις υπερβολικές κολακείες των δύο μεγαλύτερων θυγατέρων τους, αλλά οργισμένος από την αδράνεια της αγαπημένης του τρίτης, διαιρεί το βασίλειο του στα δυο, αποκληρώνοντας και εξορίζοντας τη μικρότερη θυγατέρα του και εκδιώκοντας τον πιστό του φίλο που την υποστηρίζει. Χωρίς βασιλική εξουσία, εξακολουθώντας όμως να συμπεριφέρεται με αυταρχισμό, συναντά τις ευνοημένες κόρες του και βιώνει την αχαριστία και την αλαζονεία τους. Διωγμένος και απογυμνωμένος από όλες του τις αυταπάτες καταλήγει να περιπλανάται στην ερημιά, σε μια άγρια νύχτα μέσα σε μια φοβερή καταιγίδα, παλεύοντας με τους δαίμονες του…
Η Ιφιγένεια των Ταύρων
Μια Ιφιγένεια, ένας Πυλάδης, ένας Ορέστης και κάποιος Άντον Τσέχοφ σε ένα αντάμωμα άχρονο θα χαράξουν ομόκεντρους κύκλους σε μια αέναη σύγκρουση με τον εαυτό τους και τους υπόλοιπους. Όλοι τους απόγονοι των συνώνυμων ιστορικών προσώπων. Κληρονομιά το όνομά τους… Βάρος αμέτρητο στους ώμους τους… Πώς να αποτινάξουν από πάνω τους όσα τους χρέωσε η ιστορία;
Οι άνθρωποι αλλάζουν… Παραμορφώνονται με τα χρόνια, δεν αναγνωρίζουν τον ίδιο τους τον εαυτό και συγκρούονται με καθετί που ενστικτωδώς αναγνωρίζουν ως φορέα αυτής της αμνησίας… Να αλλάξεις τα πάντα… Να γίνεις αυτός που ποθείς… Να δηλώσεις τη δική σου ταυτότητα… Κι ύστερα τι; Πώς να χωρέσει ο ήχος της ανάσας σου μέσα στον θόρυβο ενός πολέμου;
Κάπου στην περιοχή της Κριμαίας, στην Αζοφική θάλασσα, στη Μαριούπολη την πληγωμένη και σΆ ένα λιμάνι, Ταγκανρόγκ το όνομά του (Ταϊγάνιο το αποκαλούσαν οι Έλληνες που ζούσαν εκεί), γενέτειρα του σπουδαίου Ρώσου συγγραφέα Άντον Τσέχοφ, εκτυλίσσεται η ιστορία σε μια εποχή δυστυχισμένη. Ο πόλεμος μαίνεται και σκεπάζει με τρόμο τις ψυχές των ανθρώπων. Είναι ο κύκλος με τη μεγαλύτερη διάμετρο σε ένα σύστημα ομόκεντρων κύκλων συγκρούσεων.
Λουλού
Η «Λουλού» είναι μία θεατρική αφήγηση από την Άννα Βαγενά του ομώνυμου βιβλίου της που θα κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις Πατάκη.
Το βιβλίο είναι το ημερολόγιο της σκυλίτσας της, της Λουλούς.
Η υπέροχη τετράποδη Λουλού αφηγείται την περιπετειώδη και ενδιαφέρουσα ζωή της. Πριν από δεκατέσσερα χρόνια ήταν ένα κακοποιημένο αδεσποτάκι που γεννήθηκε στις Σέρρες, υιοθετήθηκε από την τρανς Βίκυ, αλλά βρέθηκε έπειτα δεμένη με αλυσίδα έξω από μια ταβέρνα. Εκεί την πρωτοείδε η Άννα Βαγενά και έκτοτε έγινε ισότιμο μέλος της οικογένειάς της.
Η Λουλού λέει την ιστορία της και έτσι διηγείται παράλληλα την ιστορία της οικογένειας Άννας Βαγενά Λουκιανού Κηλαηδόνη, τις καλλιτεχνικές χαρές, τις πολιτικές νίκες και ήττες, το αναπόφευκτο του θανάτου.
Mein komplex
Μια ξεκαρδιστική κωμωδία για την επίσκεψη ενός άνδρα, που πρόκειται να γίνει διάσημος, σ’ έναν ήδη διάσημο ψυχίατρο, στη Βιέννη του 1920, ζητώντας τη βοήθειά του, μια και η σεξουαλική του ζωή δεν είναι αυτή που θα επιθυμούσε ο ίδιος…
Ποιος είναι όμως ο ασθενής που επισκέπτεται τον διασημότερο ψυχίατρο στον κόσμο για να τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα αυτά;
Το Mein Κomplex, φέρνει τον Χίτλερ και την φιλενάδα του, Κριστίν, στο ιατρείο του Σίγκμουντ Φρόυντ!
Ο Φρόυντ αναλαμβάνει να βοηθήσει αυτό το… ασυνήθιστο ζευγάρι, και δεν αργεί να ξεκινήσει μια σειρά από αναπάντεχες, «δυσάρεστες», αλλά εξαιρετικά κωμικές καταστάσεις. Οι μορφές του υποψήφιου δικτάτορα και του διασημότερου ψυχίατρου είναι σκιαγραφημένες με γλαφυρότητα και πολύ χιούμορ.
Ου Φονεύσεις
Πρόκειται για μία performance ανάμεσα στο Θέατρο ντοκουμέντο και τη μυθοπλασία. Κείμενα που αφορούν την έντονη πατριαρχία και έχουν γραφτεί από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα για τη θέση της Γυναίκας…
Η Γυναίκα ως θύμα διακρίσεων εξαιτίας του φύλου της. Η απαγορευμένη σεξουαλικότητα της Γυναίκας διατρέχει την ιδέα του έργου μέσα στους αιώνες σαν βασικός άξονας.
Γιατί τα «εγκλήματα πάθους» και τα «εγκλήματα τιμής» κατά των γυναικών συνεχίζονται με τέτοιον ρυθμό;
Συνεντεύξεις, ποίηση, σκόρπιες φράσεις, σχόλια από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τραγούδια, περιγραφές βίας θα αποτελέσουν επίσης το πλούσιο υλικό για αυτό το εγχείρημα προκειμένου να ολοκληρωθεί σ’ ένα μεικτό θέαμα που θα συναντιέται με το σήμερα.
Η παρουσία του άνδρα σαν μια φιγούρα αρχετυπική, αδρή και σαγηνευτική εμπλέκεται ως ιερέας πατέρας, γιoς, αδερφός, εραστής, μαστροπός.
Η παράσταση επιχειρεί να ανοίξει έναν δημόσιο διάλογο για την πιο ακραία μορφή σεξισμού. Τη γυναικοκτονία.
Πάρανταϊζ – Η αίθουσα κλιματίζεται
Το γυναικείο σώμα, η ερωτική επιθυμία, η ένοχη απόλαυση, η άνευ όρων παράδοση στη σαρωτική φύση του έρωτα.
Πάντα στην Ελλάδα και πάντα καλοκαίρι.
Τα τζιτζίκια, το τσάμικο, το πλαστικό τραπεζομάντιλο, το κρασί της παρέας, το πράσινο λάστιχο, τα ξύλινα τσόκαρα, το ψητό καλαμπόκι, οι πλαστικές καρέκλες. Σημεία αναφοράς που μετατρέπουν το κλισέ σε κάτι βαθιά συλλογικό που μας αφορά όλους.
Πέντε ιστορίες για τον έρωτα και τη γυναικεία σεξουαλικότητα, ιδωμένες από μάτια γυναικών, βιωμένες από σώματα γυναικών. Και πάνω στη σκηνή, ειπωμένες από τα στόματα και τα σώματα εφτά γυναικών.
Διαβάστε επίσης: Οι νέες θεατρικές παραστάσεις από 2-8/1/2025
