The doctor – Κριτική θεάτρου
Το έργο The doctor έχει γράψει ο Robert Icle ως μια αρκετά ελεύθερη διασκευή του θεατρικού έργου του Arthur Schnitzler «Professor Bernhardi» (1912).
Μια 14χρονη κοπέλα μεταφέρεται σε μία κλινική μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια για έκτρωση. Όταν, όμως, εμφανίζεται ένας ιερέας για να την μεταλάβει, η Ρουθ Γουλφ, η γιατρός που την φροντίζει, δεν τον αφήνει να της δώσει την τελευταία της μετάληψη. Πρώτον γιατί δεν διαθέτει επαρκείς πληροφορίες σχετικά με τις θρησκευτικές της πεποιθήσεις και δεύτερον γιατί θέλει να της προσφέρει έναν ήρεμο θάνατο. Η κοπέλα τελικά πεθαίνει. Μετά το θάνατό της ξεσπά ένα σκάνδαλο το οποίο παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις μέσω των social media, καθώς όλοι έχουν γνώμη σχετικά με το θέμα.
Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΤΙΑ
Ένα σύγχρονο έργο που, βασιζόμενο στη σχέση επιστήμης και θρησκείας, θίγει πάρα πολλά θέματα. Με αφορμή τη μεγάλη δημοσιότητα που θα πάρει το γεγονός στα social media, γίνεται αναφορά σε θέματα όπως η σεξουαλικότητα, το ζήτημα που υπάρχει τα τελευταία χρόνια σχετικά με τα φύλα, η woke κουλτούρα, το κατά πόσο μας προσδιορίζει το επάγγελμά μας, οι εκτρώσεις, οι διακρίσεις λόγω φύλου ή χρώματος.
Δυστυχώς τη σημερινή εποχή είναι πολύ εύκολο μέσα από τον υπολογιστή μας να επηρεάσουμε σε σημαντικό βαθμό τη ζωή των συνανθρώπων μας. Χωρίς, συνήθως, να έχουμε συναίσθηση ότι το κάνουμε και χωρίς να μας ενδιαφέρει το πώς νιώθουν εκείνοι άνθρωποι και ο περίγυρός τους.
Η σκηνοθεσία είναι πολύ καλή και αναδεικνύει το ταλέντο των ηθοποιών ενώ η Γουλιώτη, μέσα από τον τρόπο που παίζει τον ρόλο της, κάνει την παράσταση να ξεχωρίζει. Συνολικά, οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών είναι πάρα πολύ καλές και πλαισιώνουν υπέροχα το έργο.
Στα θετικά το ότι γυναίκες ηθοποιοί παίζουν αντρικούς ρόλους, όπως και λευκοί ηθοποιοί παίζουν μαύρους χαρακτήρες κλπ. Προσθήκη που ταιριάζει απόλυτα με το κείμενο του έργου.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και η σκηνή όπου η γιατρός δίνει συνέντευξη και το πάνελ προσπαθεί να τη στήσει στον τοίχο, εκφράζοντας το κάθε μέλος τις προσωπικές του απόψεις πάνω στην απόφαση που πήρε η Ρουθ.
Επίσης μου άρεσε ιδιαίτερα το συχνό κλείσιμο του φωτισμού και η πολύ άμεση ανακατανομή των ηθοποιών πάνω στη σκηνή μόλις ανοίγουν ξανά τα φώτα. Τα σκηνικά λιτά, όπως θα ταίριαζαν σε ένα περιβάλλον νοσοκομείου.
Η υπόθεση είναι πολύ ενδιαφέρουσα και σίγουρα είναι ένα έργο που θα μας κάνει να σκεφτούμε πάνω σε πάρα πολλά ζητήματα που απασχολούν τη σύγχρονη κοινωνία. Με κάποια θα συμφωνήσουμε και με άλλα θα προβληματιστούμε γι’ αυτό και είναι μια παράσταση την οποία θα φέρνουμε στο μυαλό μας για αρκετό καιρό μετά.
Πληροφορίες παράστασης
Πρωταγωνιστούν: Στεφανία Γουλιώτη, Νίκος Χατζόπουλος, Αμαλία Νίνου, Κίττυ Παϊταζόγλου, Μαριάννα Δημητρίου, Aurora Marion, Λευτέρης Πολυχρόνης, Νίκη Σερέτη, Σταύρος Καλλιγάς, Αλίκη Ανδρειωμένου και η Ζωή Ρηγοπούλου
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου
Σκηνικό: Εύα Μανιδάκη
Μουσική Σύνθεση-Sound Design: Αλέξανδρος – Δράκος Κτιστάκης
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Σχεδιασμός βίντεο: Παντελής Μάκκας
Ηχητικός σχεδιασμός: Ηλίας Φλάμμος
Ειδικές κατασκευές: Αλέξανδρος Λόγγος
Βοηθός σκηνοθέτη: Μελίνα Φορτετσανάκη
Β ́ βοηθοί σκηνοθέτη: Αλέξανδρος Πάνου, Μιχαέλα Σαραντινοπούλου
Βοηθός σκηνογράφου: Μαρία Καλοφούτη
Χειριστής κάμερας: Χρήστος Κέκες
Βοηθός ενδυματολόγου: Ειρήνη Γεωργακίλα
Ενδύτρια: Μαρία Τσακίρη
Κατασκευή γυναικείων κοστουμιών: Ευαγγελία Τσιούνη
Σχεδιασμός κομμώσεων: Κωνσταντίνος Κολιούσης
Περούκα Στ. Γουλιώτη: Στέφανος Βασιλάκης
Κατασκευή σκηνικών: Art Wood Creations, Στέλιος Λαμπαδάριος, Μάνος Βορδοναράκης
Σχεδιασμός Μακιγιάζ: Τεό Ζωγραφάκι
Κατασκευή ανδρικών κοστουμιών: Γιώργος Παρλιάρος
Διεύθυνση παραγωγής: Κωνσταντίνα Αγγελέτου
Οργάνωση παραγωγής: Ξένια Καλαϊντζή
Βοηθοί παραγωγής: Πανούτσι Μαργέλος, Ντίνα Ντεμπεμπέ
Υποστήριξη παραγωγής «Λυκόφως»: Κατερίνα Λιακοπούλοου
Υπεύθυνη τμήματος εισιτηρίων «Λυκόφως»: Στέλλα Μαυροειδή
Λογιστήριο «Λυκόφως»: Γιώργος Αναγνώστου
Παραγωγή Πολιτιστικός Οργανισμός «Λυκόφως»: Γ. Λυκιαρδόπουλος
