Utoya 22- Κριτική ταινίας
Στις 22 Ιουλίου 2011 ο ακροδεξιός τρομοκράτης Αντερς Μπέρινγκ Μπράιβικ σκοτώνει 69 νεαρά αγόρια και κορίτσια στο νησί Utoya στη Νορβηγία.
Ο σκηνοθέτης Έρικ Πόπε επικεντρώνεται μόνο στους νέους που προσπαθούν να γλιτώσουν, χωρίς να δίνει πληροφορίες για το δράστη της επίθεσης. Φανερώνεται μόνο για λίγο από μακρινή απόσταση όπου φαίνεται ότι είναι ντυμένος ως αστυνομικός.
Πιο συγκεκριμένα παρακολουθούμε ένα συγκεκριμένο άτομο, τη Κάγια, η οποία είναι αγαπητή και αρεστή σε όλους και θα ήθελε να γίνει πολιτικός, επιτείνοντας έτσι την αγωνία αν θα τα καταφέρει μέχρι το τέλος. Σημαντικό στοιχείο είναι ότι ο θεατής γνωρίζει ότι πρόκειται για πραγματικό γεγονός.
Η ταινία εξελίσσεται όχι μόνο στον πραγματικό τόπο αλλά και στον πραγματικό χρόνο της επίθεσης, που κράτησε 72 λεπτά, δίνοντας μεγαλύτερη αληθοφάνεια στα γεγονότα.
Δεν είναι μια μόνο μια ταινία δράσης αλλά και μια ταινία για σκέψη. Στο τέλος θα δημιουργηθούν ερωτήματα σχετικά με την αύξηση του ακροδεξιού κινήματος παγκοσμίως αλλά και το κατά πόσο είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε τις διαφορετικές πολιτικές, και όχι μόνο απόψεις Ο δράστης δήλωσε ότι θα το ξανάκανε.
Αν και η δολοφονική επίθεση έγινε το 2011 και η ταινία γυρίστηκε το 2018, εξακολουθεί να είναι επίκαιρη και να μας προβληματίζει.
Πληροφορίες
Έτος: 2018
Κατηγορία: Δράση, Θρίλερ
Σκηνοθεσία: Έρικ Πόουπ
Πρωταγωνιστούν: Άντρεα Μπέρντζεν, Αλεξάντερ Χόλμεν, Σολβέιγκ Κόλοεν Μπίρκελαντ, Μπρέντε Φρίσταντ, Ίνγκεμποργκ Ένες, Σόρος Σάντατ, Ελί Ριανόν Μούλερ Οζμπορν, Μαριάνν Γκερντσμπάκ, Μάνους Μόεν
Διαβάστε επίσης: Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού
