Wicked – Κριτική ταινίας
Το Wicked αφηγείται την άγνωστη ιστορία της Κακιάς Μάγισσας της Δύσης που ζει στη φανταστική χώρα του Οζ. Η ταινία ακολουθεί τη ζωή της Έλφαμπα, μιας νεαρής μάγισσας με πράσινο δέρμα, η οποία από μικρή βιώνει την απόρριψη και την περιθωριοποίηση λόγω της εμφάνισής της. Στο πανεπιστήμιο Σιζ, γνωρίζει τη λαμπερή και δημοφιλή Γκαλίντα, και παρόλο που έχουν πολύ διαφορετικούς χαρακτήρες, αναπτύσσουν μια ιδιαίτερη φιλία. Καθώς οι δρόμοι τους τους οδηγούν σε διαφορετικές κατευθύνσεις, η Έλφαμπα αρχίζει να αμφισβητεί τον μάγο που κυβερνά τη χώρα του Οζ.
Οι ταινίες που βασίζονται σε παραμύθια, με μάγους, μάγισσες και μαγικά πλάσματα, πάντα μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Το Wicked ήταν μια από τις ταινίες που περίμενα να παρακολουθήσω, καθώς συνδυάζει όλα αυτά τα στοιχεία. Δεν κατάφερε, όμως, να με ενθουσιάσει αν και βρήκα αρκετά θετικά στοιχεία. Παρ’ όλα αυτά, διασκέδασα αρκετά βλέποντας την.
Ας ξεκινήσω με την υπόθεση. Η ταινία καταφέρνει να δημιουργήσει έναν κόσμο γεμάτο μαγεία, ανατροπές και συγκρούσεις, με μια υπόθεση που έχει ενδιαφέρον. Το πώς εξελίσσεται η σχέση της Έλφαμπα και της Γκαλίντα και το πώς αλλάζει η πορεία της ζωής τους είναι ένα στοιχείο που μου άρεσε. Ωστόσο, αν και απόλαυσα την ιστορία, δεν τη βρήκα ιδιαίτερα πρωτότυπη. Έχουμε δει πολλές φορές το μοτίβο της δυναμικής αλλά περιθωριοποιημένης πρωταγωνίστριας που παλεύει ενάντια σε προκαταλήψεις και συνθήκες που την καταπιέζουν.
Συνεχίζοντας, ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία της ταινίας είναι οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών. Η Cynthia Erivo στον ρόλο της Έλφαμπα είναι πολύ καλή. Καταφέρνει να αποδώσει την πολυπλοκότητα του χαρακτήρα της, δείχνοντας τόσο τη δυναμική πλευρά της, όσο και την ευαισθησία της.
Αντίθετα, ο ρόλος της Γκαλίντα, αν και καλοπαιγμένος, μου φάνηκε αρκετά κλισέ. Είναι ο τυπικός χαρακτήρας της χαρούμενης, επιφανειακής κοπέλας που εξελίσσεται στην πορεία, αλλά η προσέγγισή του δεν είχε κάτι που να με εκπλήξει. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είχε ωραίες στιγμές, απλώς ήταν μια απεικόνιση που δεν διαφοροποιήθηκε ιδιαίτερα από άλλες παρόμοιες φιγούρες στον κινηματογράφο.
Τα σκηνικά και τα κουστούμια ήταν εντυπωσιακά και πολύ ταιριαστά με το κλίμα της ταινίας. Η ατμόσφαιρα του κόσμου της Οζ αποδόθηκε με τρόπο που με έκανε να “μεταφερθώ” στη χώρα του Οζ.
Η μουσική ήταν ένα ακόμη στοιχείο που μου άρεσε πολύ. Τα τραγούδια χρωματίζουν την ταινία και ενισχύουν τη δύναμη των χαρακτήρων. Το φινάλε, μάλιστα, το βρήκα ιδιαίτερα δυνατό, τόσο σε επίπεδο αφήγησης όσο και μουσικά.
Ένα από τα στοιχεία που με άφησε αδιάφορη ήταν το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της ιστορίας εκτυλίσσεται σε ένα σχολικό περιβάλλον. Αυτό το πλαίσιο έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές στον κινηματογράφο, και προσωπικά θα προτιμούσα να εξερευνήσει η ταινία άλλες πτυχές του κόσμου του Οζ.
Παρά το ότι υπήρχαν αρκετά στοιχεία που δεν μου άρεσαν, η γενική μου εντύπωση από το Wicked είναι θετική. Πρόκειται για μια ταινία που κατάφερε να κρατήσει το ενδιαφέρον μου, με καλογραμμένους χαρακτήρες (αν και με κάποια κλισέ), εντυπωσιακά σκηνικά και όμορφη μουσική. Δεν τη θεωρώ απόλυτα πρωτότυπη, αλλά ήταν αρκετά διασκεδαστική ώστε να θέλω να δω και το δεύτερο μέρος.
Αν κάποιος αγαπά τις ταινίες-παραμύθια με μαγεία, μουσική και εντυπωσιακά σκηνικά και κουστούμια, σίγουρα θα περάσει καλά βλέποντάς την.
Έτος: 2024
Κατηγορία: Μιούζικαλ, Φαντασίας, Παραμύθι
Σκηνοθεσία: Τζον Μ. Τσου
Πρωταγωνιστούν: Σύνθια Ερίβο, Αριάνα Γκράντε, Τζεφ Γκόλντμπλαμ
